نقش والدین در شکل گیری اعتماد به نفس فرزندان
سپیدارآنلاین: گروه یادداشت
امروزه، تربیت و آموزش نه تنها به عنوان یک فرآیند تدریس محسوب نمیشود، بلکه به عنوان یک گام بزرگ در شکل دهی به افراد جوان و نخبه جامعه نیز تلقی میشود.
محمد باصری بخشایش/ در این فرآیند، نقش معلمان و خانواده به عنوان دو عامل اساسی برای تقویت اعتماد به نفس دانش آموزان به ویژه اهمیت دارند. اعتماد به نفس نقطه مهمی در تعیین میزان موفقیت شخصی و اجتماعی فرد است و در زمینه های مختلف زندگی تاثیرگذار است. تقویت اعتماد به نفس دانش آموزان نه تنها به ارتقاء عملکرد تحصیلی آنها کمک میکند، بلکه در مواجهه با چالشها و موانع زندگی نیز نقش مهمی ایفا میکند. اعتماد به نفس، احساس قدرت شخصی، استقلل و مسئولیتپذیری را تقویت میکند. معلمان و خانواده به عنوان افرادی که در مستقر ساختن محیطهای آموزشی و پرورشی نقش مهمی دارند، مسئولیت بالقوهای در تسهیل این فرآیند دارند. این موضوع نشان دهنده ضرورت اخذ اقدامات جدی است تا اعتماد به نفس دانش آموزان تقویت شده و آموزش به مسیر موفقیتی با کیفیت تبدیل گردد.بزرگترین سرمایه ی هر انسانی ,اعتماد به نفس اوست که برخی از افراد متاسفانه از نداشتن اعتماد به نفس لازم زجر می برند.این مسئله نباید نادیده گرفته شود که بهترین زمان برای شکل گیری اعتماد به نفس , دوران کودکی است و کسانی که از این قضیه رنج می برند در دوران کودکی خود مشکلات عدیده ایی در ابن باب داشته اند.به جرات می توان گفت فرزند شما درآینده به هر مقامی برسد به میزان اعتماد به نفس وی بستگی دارد که نشانه ی قدرت,دفاع کودک در مشکلات زندگی است.اعتماد به نفس به کودک یک شایستگی عاطفی را منتقل می کند.والدین به عنوان مهمترین افراد زندگی کودک در بدو تولد نقش مهمی در شکل گیری اعتماد به نفس در کودک دارد. سه عامل محیطی شامل جو و فضای خانواده,مجموعه خانواده و روشهای مناسب به آموزش دادن به کودک نقش موثری در برداشت کودک از خود دارد زیرا تصوری که هر فرد از خودش دارد در درون خانواده شکل می گیرد و نقش پدر ومادر بعنوان انتقال دهندگان سیمای بیرونی کودک باعث ساخته شدن پیش فرضهای ذهنی کودک می شود.گاهی اوقات دیده می شود کودکان بخاطر قضاوتهای منفی بزرگتران درباره ی آنان,فکر می کنند موجود بی ارزش و دوست نداشتنی اند و احساس منفی دارند.تمام واکنش ها، جملات، هیجانات، احساسات و رفتارهایی که والدین از بدو تولد با کودک دارند، مستقیم و غیرمستقیم گفتگوهای درونی کودک با خودش را شکل میدهند. اگر مجموعه این رفتارها سالم و مثبت و به اندازه کافی مشوقانه باشند، کودک حس ارزشمندی درونی میکند و اعتماد به نفس در او رشد پیدا خواهد کرد. هر کودکی منحصربهفرد است. بهعنوان والدین و معلمان، باید یاد بگیریم که از هر کودک بهعنوان یک فرد ارزشمند قدردانی کنیم. بخش مهمی از کار ما بهعنوان والدین یا معلمان این است که به کودکان بیاموزیم چگونه زندگی، انتخاب ها و پاسخهای خود را کنترل کنند و قربانی کمبود دانش و مهارت خودشان نشوند. هریک از ما نیاز به یادگیری مسئولیتپذیری و مهارتهایی داریم که باعث میشوند خودمان را بهعنوان مهمترین شخص زندگیمان، جدی بگیریم.