پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

موضوع افزایش جمعیت کشور یکی از موضوعات بسیار مهم و کلیدی سال‌های اخیر است و مسؤولان در کشور همواره سعی کرده‌اند با هشدار در رابطه با وضعیت سخت آینده و پیری جامعه مردم را به فرزندآوری ترغیب و تشویق کنند.
سمانه حسینی/این اتفاق در حالی در سال‌های اخیر در حال انجام است که باورهایی که گویا بیشتر آن از جنس بینش و فرهنگ است همواره در برابر افزایش جمعیت و فرزندآوری مقاومت کرده است. تاثیر فرزندآوری بر خانواده از دوران قدیم بسیار مشهود بود، خانواده هایی که فرزند دارند از سلامت روان، موقعیت اجتماعی، طول عمر بیشتر و تعاملات بیشتری برخوردارند. امید به زندگی در خانواده‌های دارای فرزند چندین برابر بیشتر از خانواده‌هایی‌است که فرزندی ندارند. فرزندان به والدین خود اعتبار، نشاط و هیجان می‌بخشند. اثرات فرزندآوری به صورت روانی، جسمانی و خانوادگی بر والدین تاثیرگذار است. فرزندآوری و تشکیل خانواده از جنبه های مهم زندگی به شمار می‌آیند. فرزند در خانواده ایرانی از اهمیت زیادی برخوردار است. اصولا در خانواده های ایرانی قبل از ازدواج در رابطه با تعداد فرزندان و شرط و شروط های بچه دار شدن صحبت می‌کنند. تاثیر فرزندآوری در روابط خانوادگی بسیار مشهود است. فرزندآوری پدیده فردی نیست که انتخاب شخصی زوجین باشد. بلکه یک رویداد و اتفاق اجتماعی است که عوامل متعددی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این عوامل شامل: مسائل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و روانشناختی است..آمدن یک موجود زنده به عنوان یکی از اعضای خانواده تأثیر به‌سزایی در تحکیم خانواده دارد، چراکه فرزندآوری به انسان حس شکفتن و نو بودن را القا می‌کند و حس امید به آینده والدین را بالا می‌برد که باعث ایجاد حس شادی و نشاط و انگیزه در خانواده می‌شود؛ وجود نوزاد در واقع تبدیل به یک منبع لذت و شادی در خانواده می‌شود.دیگر نقش فرزند در تحکیم خانواده هدف دادن به زندگی پدر و مادر است؛ زن و مرد بعد از ازدواج گاهی به دلیل تکرار مکررات زندگی هدف خود را فراموش کرده و انگیزه خود را از دست می‌دهند، اما با تولد فرزند همه چیز به یک‌باره تغییر می‌کند و زندگی‌شان هدفمندتر و برنامه‌ریزی آن‌ها برای آینده بیشتر و به افرادی مسئولیت‎پذیر تبدیل می‌شوند.شاد کردن فضای خانواده، افزایش آرامش روحی و روانی والدین، بهبود کیفیت زندگی ازجمله ارتقای سلامت روان، سلامت عاطفی، سلامت اجتماعی و ارزش‌های معنوی و روحی، رشد شخصیت و افزایش اقتدار والدین، حفظ ثبات و پایداری روابط و کاهش آمار طلاق، عامل تولید ثروت و رشد و پیشرفت خانواده و افزایش امید و انگیزه در زوجین همگی بخشی از پیامدهای فرزندآوری در جامعه است.بر اساس تحقیقات انجام شده بیشتر طلاق‌ها به دلیل نداشتن فرزند اتفاق می‌افتد وخانواده‌های صاحب فرزند به دلیل آرامش فرزند خود به طلاق فکر نمی‌کنند؛ فرزند در خانواده در واقع رابط بین پدر مادر است و آن‌ها را به زندگی دلگرم می‌کند و رابطه عاطفی میان آن‌ها را بهبود می‌بخشد.