پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد تقی غضنفری امام جمعه محمدشهر خطبه‌ای مبنی بر اتحاد ملی و مسائل شهری و منطقه‌ای بیان کرد.
به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز، حجت الاسلام والمسلمین سید محمد تقی غضنفری امام جمعه محمدشهر، مبنی بر اتحاد ملی و مسائل شهری و منطقه‌ای، به شرح زیر است:
الحمد للّه ربّ العالمین احمده و اشکره و استعینه و استغفره و اتوکّل علیه و اصلّى و اسلّم على حبیبه و نجیبه و خیرته فى خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر رحمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا و حبیب قلوبنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطیبین الأطهرین و صحبه المنتجبین و من تبعهم باحسان الى یوم الدّین و صلّ على ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداة المؤمنین و صلّ على بقیّةللَّه فى الأرضین. اوصیکم عباد للّه بتقوى للّه و نظم امرکم.همه‌ى برادران و خواهران عزیز نمازگزار و خود را دعوت و توصیه میکنم به حفظ تقواى الهى؛ این اصلِ حرکت یک انسان به سمت کمال و تعالى است. اگر به توفیق الهى بتوانیم در عمل فردى، در عمل جمعى، در کار سیاسى، در کار اجتماعى، رعایت تقواى الهى را بکنیم، همه‌ى خیرات و همه‌ى الطاف الهى شامل حال ما خواهد شد.
درود و رحمت خداوند و ارواح مطهر شهدا عزیز و گرانقدر محمد شهر و حومه درود میفرستبم به روح ملکوای بنیانگذار جمهوری اسلامی امام امت رضوان الله سلام به محضر امام زمان و نائب برحق ولی امر مسلمین رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله عظما الامام خامنه‌ای
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (٤) قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) یَتَعَوَّذُ فِی کُلِّ یَوْمٍ مِنْ ست خِصَالٍ مِنَ الشَّیِّ وَ الشَّرْیِ وَ الْحَمِیةِ وَ الْغَضَبِ وَالْبَغْیِ وَ الْحَسَدِ» (الخصال، ج۱، ص۳۲۹).
پیامبر (ص)؛ شش خصلت شک شرک غضب؛ حسد؛ حمیت بعی؛ و الحمیة و حمیت یعنی جانب داری بی منطق از یک کسی از یک چیزی از یک فکری از یک راهی از یک گروهی از یک خطی به قول امروز خط و خطوط به طور بی منطق دفاع کند، جانب داری کند.إِذْ جَعَلَ الَّذِینَ کَفَرُوا فی قُلُوبِهِمُ الحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الجَاهِلِیَّة؛ (فتح: (۲۶) این از خصوصیات کفار بود در زمان پیغمبر که این، چون خویشاوند ما است، این، چون در قبیله‌ی ما است این، چون جزو رفقای ما است این، چون جزو مجموعه‌ی خط فکری ما است، هر غلطی کرد ما بایستی سینه سپر کنیم و بیاییم از او دفاع کنیم.
این، چون همکار ما است در اداره زیر مجموعه‌ی ما است و از این قبیل حرف‌ها باید سینه مان را سپر کنیم از او دفاع کنیم، ولو هیچ منطقی پشت سر این دفاع ما نباشد این حمیت است. این حمیت جانب داری جانب داری گرم همان حمایت است و ماده‌ی حمایت و ریشه‌ی حمایت و ... از این اشراب شده محکم دفاع کند از یک کسی بدون هیچ منطقی این رذیله از جنود جهل است وَ الْإِنْصَافُ وَصِدَّهُ الْحَمِیةَ (الکافی، ج ۱، ص (۲۲)؛ لذا امیر المؤمنین (ع) در ماجرای عدم سجده ابلیس بر آدم فرمود: «همین حمیت و تعصب او را گرفتار کرد و ما نعش شد و تیره بختی بر او چیره گشت» فَقَالَ سُبْحَانَهُ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلا إبلیس" (بقره: (۲۳) اعْتَرَتْهُ الْحَمِیةُ وَ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الشقوة نهج البلاغه، خطبه ())).؛ و الغضب
و خشمگین شدن که اختیاری انسان نیست؛ چون غضب عقل را تحت تأثیر قرار میدهد انسان واقعاً باید پناه ببرد! آدم وقتی عصبانی شد خیلی از راه‌های فهم و بصیرت جلوی انسان بسته می‌شود انسان نمیفهمد چه کار میکند؛ مثل آدم مست است.در روایات اسلامی تعبیرات عجیب و تکان دهنده‌ای درباره خشم و غضب وارد شده است که از خطرات این رذیله اخلاقی به خوبی پرده بر می‌دارد؛
۱-در حدیثی از رسول خدا (صلى الله علیه وآله می‌خوانیم که فرمود: الْغَضَبُ جَمْرَةٌ مِنَ الشَّیْطانِ: غضب، آتش پاره سوزان و برافروخته‌ای است از سوی شیطان.
۲-در حدیثی از امیرمؤمنان علی (علیه السلام می‌خوانیم که فرمود: أَعْدَى عَدُةٍ لِلْمَرْءِ غَضَبُهُ وَ شَهْوَتْهُ، فَمَنْ مَلَکَهُمَا عَلَتْ دَرَجَتَهُ وَ بلغ غایته سخت‌ترین دشمن انسان غضب و هوای نفس او است هر کس بتواند این دو را مهار کند درجه او بلند می‌شود و به آخرین مرحله کمال می‌رسد.
۳-در حدیث دیگری از امیرمؤمنان علی (علیه السلام) می‌خوانیم: ایاک وَ الْغَضَبَ فَأَوَّلُهُ جُنُونٌ وَ آخِرُهُ نَدَم از غضب بپرهیز که آغازش دیوانگی و آخرش پشیمانی است.
۴-راه‌های کنترل خشم از نظر اسلام و یکی از توصیه‌های پیامبر (ص) برای مهار خشم تغییر وضعیت جسمانی و وضو گرفتن و یادآوری آرامش به خود است.
پیامبر (ص) فرموده‌اند در دل هر مؤمن جایی برای خشم وجود ندارد و مؤمن باید در برابر خشم صبور باشد و نباید تحت تاثیر احساسات منفی قرار گیرد.
۵-و البغىو «بغی» یعنی دشمنی کردن علیه، کسی مجموعه‌ای چیزی آن هم بی دلیل از روی احساسات نفسانی انسان با یک کسی بیخودی دشمنی کند؛ این بغی است.
۶-و الحسدو یکی هم حسد؛ از حسد هم باید پناه برد به خدا که مایه‌ی رنج خود و دیگران است، شما به حسود هیچ بدی‌ای هم نکرده‌اید، اما او از درون خود دچار رنج است یک نعمتی را در شما می‌بیند یک فضیلتی را با امتیازی را در شما می‌بیند در آتش می‌سوزد.
شما هم هیچ بدی‌ای به او نکرده‌اید، اما او بی دلیل با شما بد میشود. حسد که این هم خیلی چیز خطرناکی است.
امام على علیه السلام: الحَسَدُ مَرضٌ لا یُؤْسى
حسد، دردی بی درمان است) غرر الحکم: (۱۳۷۸)
الحاسد مُضِرٌ بنَفْسِهِ قَبلَ أنْ یَضُرَّ بالمحسود، کإبلیس أورث بِحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ اللَّعْنَةَ و لآدم علیه السلام الاجتباء
حسود، پیش از آن که به محسود زبان رساند، به خود زبان می‌زند؛ مانند ابلیس که با حسد ورزی برای خود نفرین خرید.
برای آدم علیه السلام، برگزیدگی پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
قال الله عز و جل لموسى بن عمران: یا بن عمران، لا تَحْسُدُنَّ الناس على ما آتَیْتهم من فَضْلی، ولا تمدن عینیک إلى ذلک، و لا تُتَّبِعْهُ نَفْسَکَ، فَإِنَّ الحَاسِدُ ساخِط لنعمی، صاد لقسمی الذی قَسَمْتُ بین عبادی خداوند عزّ و جلّ به موسی بن عمران فرمود:‌ای پسر عمران! به نعمتی که به مردم عطا کرده‌ام حسد میر و چشم به آن نعمت مدوز و دل در پی آن نداشته باش؛ زیرا که حسود از نعمت‌های من ناراحت است و از قسمتی که برای بندگانم مقرر داشته‌ام روی گردان. (الکافی: ۶/۳۰۷/۲)
امیر المومنین على (ع)
لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا عَلَى عَبْدِ رَتْقًا
اگر آسمان‌ها و زمین راه را بر بنده‌ای ببندند
ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ لَجَعَلَ لَهُ مِنْهَا مَخْرَجاً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ؛ و او تقوای الهی پیشه کند خداوند حتما راه گشایشی برای او فراهم خواهد کرد و از جایی که گمان ندارد روزی اش خواهد داد. عیون الحکم والمواعظ (لیثى) ص ۴۱۶، ح ۷۰۶۸
ایام ربیع الاول دو مناسبت مهم نبوی (ص) دارد یکی میلاد گرامی آن حضرت و دوم هجرت آن حضرت از مکه به مدینه و تشکیل نظام نبوی (ص).
هر دوی این مناسبت‌ها حقاً جای پرداختن و گرامی داشت دارد، اما متأسفانه اغلب مناسبت دوم چندان مورد عنایت و توجه شایسته قرار نمی‌گیرد.
در حالیکه نظام سازی اصلی‌ترین مأموریت انبیاء در راستای مأموریت غایی.آنها یعنی انسان سازی بوده است، پیغمبر وارد مدینه شد تا نظام اسلامی را سر پا و کامل کند و آن را برای ابد در تاریخ، به عنوان نمونه بگذارد البته ایجاد چنین نظامی به پایه‌های اعتقادی و انسانی احتیاج دارد.اول باید عقاید و اندیشه‌های صحیحی وجود داشته باشد تا این نظام بر پایه‌ی آن افکار بنا شود پیغمبر این اندیشه‌ها و افکار را در قالب کلمه‌ی توحید و عزت انسان و بقیه‌ی معارف اسلامی در دوران سیزده سال مکه تبیین کرده بود؛ بعد هم در مدینه و در تمام آنات و لحظات تا دم مرگ دائماً این افکار و این معارف بلند را - که پایه‌های این نظامند به این و آن تفهیم کرد و تعلیم داد.
دوم پایه‌ها و ستون‌های انسانی لازم است تا این بنا بر دوش آنها قرار گیرد -، چون نظام اسلامی قائم به فرد نیست - پیغمبر بسیاری از این ستون‌ها را هم در مکه به وجود آورده و آماده کرده بود.
یک عده، صحابه‌ی بزرگوار پیغمبر بودند - با اختلاف مرتبه‌ای که داشتند.از لحظه‌ی ورود به مدینه، انسان سازی را شروع کرد و روز به روز مدیران لایق، انسان‌های بزرگ شجاع با گذشت با ایمان قوی و با معرفت به عنوان ستون‌های مستحکم این بنای شامخ و رفیع وارد مدینه شدند.اولین اقدام پیامبر در بدو ورود به مدینه ساخت مسجد بود در منزل ابو ایوب انصاری که جزء فقیرترین‌های مدینه بود شتر پیامبر نشست پیامبر ابتدا زمین روبروی این منزل را خرید و دستور داد مسجد ساخته شود و خود هم مشغول کار شد؛ لذا این دو رکن اصلی نظام سازی اسلامی در جایگاهی به نام مسجد صورت گرفت.
سخنان رهبر حکیم انقلاب با دولت محترم چهاردهم نکات قابل توجهی دارد.باید اذعان کرد که بزرگترین و دلسوزترین حامی تمام دولت‌ها بوده و هستند.علاوه بر بیان نکات مثبت و درخشان دولت‌ها یکی از مهمترین ویژگی‌های حمایت ایشان نقد‌هایی است که خطاب به دولت‌ها داشته‌اند.وی در سخنان خود علی رغم بیان نکات بسیار ارزشمند رئیس جمهور و دولتش بیش از ده نقد را به روش‌های مختلف مطرح کردند که می‌تواند کمک فوق العاده‌ای به دولت چهاردهم باشد.شیوه‌ی نقد که نه تنها اصطکاک و ناامیدی و لجاجت به وجود نمی‌آورد بلکه در بسیاری از موارد باعث ایجاد تحرک و تحول و امید و همدلی می‌شود؟!(۱) مشفقانه وقتی پدر میخواهد عیوب فرزند را گوشزد کند، تمام وجودش دلسوزی و مهرورزی برای فرزند است! تمام دولت‌ها اذعان دارند که نگاه آقا در نقد‌ها نگاهی پدرانه و پر از مهر و محبت و خیرخواهی است.(۲) عالمانه؛ اشراف گسترده و دقیق بر تمام معضلات و عوامل آنها و راه‌های برطرف شدن شان باعث شده تا در نقد‌های ایشان هیچ تعجیل و خطا و اعتذاری مشاهده نشود.(۳) منصفانه عدم افراط و تفریط در بیان نقد‌ها از یک سو و واقع نمایی در بیان مشکلات بدون کم و زیاد کردن آنها از سوی دیگر یکی از مهمترین ویژگی‌های نقادیش است.غیر از اینکه همیشه قبل یا حین و یا بعد از نقد به نکات مثبت نقدشونده اشاره می‌کنند.(۴) کارشناسانه؛ رها کردن نقد در فضا بدون دادن راهکار‌های کارشناسانه برای رفع مشکلات در قاموس نقد ایشان پیدا نمی‌شود.(۵) امیدوارانه نقد اگر از جنس تخریب باشد، جز ناامیدی نمی‌آورد؛ اما اگر از جنس اصلاح و تقویت و رشد و تعالی باشد، تمامش امید افزایی خواهد بود.رهبر معظم انقلاب همچون بسیاری از عرصه ها، در عرصه‌ی نقد هم یک امام و الگوی تمام عیار هستند برای همگان، خصوصاً مجاهدان تبیین جبهه‌ی انقلاب حمله رژیم صهیونیستی به قطر یکی از رویداد‌های مهم و بی سابقه در منطقه غرب آسیا است.
این حمله که با هدف ترور رهبران حماس در دوحه (پایتخت (قطر) انجام شد، نه تنها نقض آشکار حاکمیت ملی قطر محسوب میشود بلکه درس‌ها و عبرت‌های مهمی برای کشور‌های منطقه و جامعه جهانی به همراه دارد.
عبرت‌های کلیدی از حمله اسرائیل به قطر:
(۱) عدم اتکا به امنیت مبتنی بر قدرت‌های خارجی شبه جزیره قطر میزبان بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در منطقه (العدید) بود، اما این حضور نتوانست از حمله رژیم جلوگیری کند.
این موضوع نشان می‌دهد که اتکای صرف به قدرت‌های خارجی برای تأمین امنیت خطرناک و غیر قابل اعتماد است.
حتی متحدان نزدیک آمریکا نیز ممکن است در معرض تهدید قرار گیرند.
(۲) ماهیت غیر قابل پیش بینی و تهاجمی رژیم صهیونی، این رژیم خبیث به کشوری حمله کرد که با آن روابط غیر رسمی داشت و حتی در مواردی به عنوان میانجی عمل می‌کرد این نشان می‌دهد که رژیم به هیچ یک از توافقات قبلی پایبند نیست این حمله تأیید کرد که صهیونیست‌ها هیچ خط قرمزی در برابر هیچ کشوری نمی‌شناسد و حتی متحدان آمریکا نیز از تهاجم آن در امان نیستند.
(۳) ضرورت اتحاد و همبستگی منطقه‌ای
اختلافات میان کشور‌های منطقه و عادی سازی روابط با رژیم صهیونی، نه تنها امنیت آنها را تأمین نکرد بلکه موجب گستاخی بیشتر این رژیم شد.
اتحاد میان کشور‌های اسلامی و عربی تنها راه مقابله با تهدیدات رژیم صهیونی است.
همان گونه که رهبر معظم انقلاب بار‌ها و بار‌ها به این کشور‌ها توصیه فرمودند که اختلافات خانمان‌سوز را کنار بگذارید و در مقابل رژیم جنایتکار متحد شوید.
در مجموع حمله رژیم صهیونی به قطر نشان داد که هیچ کشوری در منطقه از تهاجم این سگ قلاده شکسته‌ی آمریکا، در امان نیست، حتی اگر روابط غیر رسمی یا میانجیگری داشته باشد.این واقعه بر ضرورت اتحاد منطقه‌ای تقویت توان دفاعی مستقل و کاهش وابستگی به قدرت‌های خارجی تأکید می‌کند، همچنین افکار عمومی جهانی باید بیش از پیش نسبت به ماهیت تهاجمی اسرائیل آگاه شود و فشار بین المللی برای مهار این رژیم افزایش یابد.
عبرت اصلی این است که امنیت واقعی تنها از طریق همبستگی و استقلال حاصل می‌شود نه از طریق اتکا به قدرت‌های خارجی یا عادی سازی روابط با رژیم‌های متجاوز.