پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

حسین (علیه السلام) به زینب (علی‌ها السلام) فرمود: این کودک را بگیر. سپس خون این کودک را با دو دستش گرفت تا پر شد و به سوى آسمان پاشید و فرمود: آنچه براى من پیش آمده است، آسان است، چون خدا آن را مى بیند.
از مصائب بزرگ روز عاشورا و حوادث مسلّم این روز، شهادت طفل شیرخوار امام حسین (علیه السلام) است که توسط سپاه عمر سعد با کمال بى رحمى و در آغوش امام (علیه السلام) به شهادت رسید. در برخى منابع کهن، از نام این طفل، سخنى به میان نیامده، اما در برخى دیگر با نام عبدالله بن الحسین یا عبدالله رضیع از او یاد شده است. هم چنین بسیارى از منابع، در باره سن او سکوت کرده‌اند. از طرف دیگر، برخى مورخان و مقتل نگاران، اصل تیر خوردن و شهادت او را به اختصار بیان کرده و بعضى دیگر گفته‌اند که در کنار خیمه در آغوش امام (علیه السلام) هدف تیر قرار گرفت. گروه سوم، گزارش کرده‌اند که امام (علیه السلام) او را در برابر سپاه کوفه گرفت و تشنگى او را مطرح کرد و در این هنگام روى دست امام (علیه السلام) با تیر دشمنان به شهادت رسید. اینک ابتدا نام و سن این طفل و سپس کیّفیت شهادت او را با استناد به منابع قدیمى (که برخى، از برخى دیگر گرفته‌اند یا یک گزارش را یکى به اختصار و دیگرى به تفصیل آورده است) بررسى مى کنیم و در پایان به نقد تحلیل یکى از محققان معاصر در این باره مى پردازیم.
نـام کودک
منابع تاریخى، نام این طفل را گوناگون نوشته‌اند؛ در برخى منابع از او (بدون ذکر نام) تعبیر به «صبى» شده، 2 چنان که در روایتى، امام باقر (علیه السلام) نیز از این طفل، تعبیر به «صبى» کرده است. 3 دسته اى از منابع نیز با عنوان «صغیر» 4 از او یاد کرده‌اند. فضیل بن زبیر (از اصحاب امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام)) هم به صراحت نام او را عبدالله ضبط کرده است. 5 ابومخنف در خبرى که از حُمَید بن مسلم نقل کرده، به نقل از برخى، نام او را عبدالله دانسته است، 6 اما در جاى دیگر، به صراحت نام او را مى آورد. 7 مورخان و رجال‌شناسان بعدى، همانند محمد بن حبیب بغدادى8 (م 245 ق)، بلاذرى9 (م 279 ق)، ابونصر بخارى10 (زنده تا 341 ق)، ابوالفرج اصفهانى11 (م 356 ق) طبرانى12 (م