پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

اراده و پشتکار که داشته باشی فرقی نمی کند روی صندلی ویلچردار نشسته باشی یا با پاهایی پرتوان قدم بر داری؛ سرمایه ای ارزشمند که بسیاری از جانبازان دلیرمرد این سرزمین با معنا کردن آن توانستند علاوه بر سربلندی در میدان نبرد، در عرصه کار و زندگی نیز مدارج علمی را با موفقیت پشت سر گذارند.
"مرتضی آرمیده" جانباز 70 درصد ساوجبلاغی یکی از همین دلیرمردان است. "هنوز ساعتی از صبح نگذشته بود که شماره ای ناشناس تماس گرفت و قتی جواب دادم صدایی نگران گفت "به مرتضی بگو بیاد ده مادرش حال خوبی نداره". جرأت اینکه به مرتضی بگویم را نداشتم. مرتضی بود و مادرش. اینکه نکند اتفاقی برای مادر مرتضی افتاده باشد تمام ذهنم را فرا گرفته بود. صدای پشت تلفن خیلی نگران به نظر می آمد. مرتضی مثل همیشه آماده می شد تا به مطب برود او را همراهی کردم وقتی صورت مرا دید گفت انگار حالت خوب نیست اتفاقی افتاده؟ گفتم: نه، مرتضی اصرار کرد چیزی شده؟ گفتم برویم ده دلم برای مادرت تنگ شده است. مرتضی گفت این وقت روز!؟ مشکوک به نظر می رسی. برای مادرم اتفاقی افتاده؟ گفتم نه فقط حرکت کن. وقتی مرتضی به ده رسید خبری از مادرش نبود و از چیزی که می ترسید به سرش آمد مرگ مادری که همه چیز مرتضی بود. زمان زیادی سپری شد تا مرتضی توانست مرگ مادر را با آمدن به روستا و خدمت به مادران دیگر جبران کند." این سخنان را همسر آرمیده با خبرنگار مهر در میان گذاشت. مرتضي آرميده جانباز 70 درصد جنگ تحميلي با اراده و پشتكار خود توانسته به موفقيت هاي ارزشمندي در زندگي دست يابد. او پس از مجروحيت از ناحيه نخاع و اجبار به ويلچر نشيني با تشويق همسرش، با رتبه 5 در رشته پزشكي پذيرفته و وارد دانشگاه مي شود. اين جانباز با تلاش مثال زدني خود 23 سال پيش در اين رشته با رتبه يك فارغ التحصيل مي شود.
اين جانباز پزشك بعد از فوت مادر خود بخاطر نبود پزشک، با ايجاد درمانگاهي كوچك در منطقه چندار در هفته 3 روز و تا نيمه شب به كار طبابت مي پردازد. درگذشت مادر و نبود مركز درماني شبانه روزي در روستاي مادري اش او را براي انجام اين كار مصمم كرده است. 12 ساعت كار روزانه از جمله طبابت در تهران، ساوجبلاغ و تدريس در دانشگاه بخشي از تلاش و اراده اين جانباز نخاعي 50 ساله است. وي، همسرش را بزرگترين پشتوانه و مشوق موفقيت هايش مي داند. او مي افزايد: ايثار همسرم و ديگر همسران جانبازان نخاعي بالاتر از ايثار من و همسران آنهاست چرا كه آنها با وجود آگاهي از همه مشكلات و سختي هاي زندگي با اين افراد آنها را انتخاب مي كنند. این جانباز از سال های دفاع مقدس می گوید از رهبری حضرت امام و پیروزی ملتی که ولایت دارند را مهمترین اصول زندگی خود عنوان می کند. مرتضی آرمیده آرزویش داشتن یک مجموعه مجهز پزشکی است و می گوید این توانایی را دارم که از دوستان پزشکم بخواهم برای طبابت به روستا بیایند و کمکی باشند برای مردمی که دستشان به به دکتر خوب نمی رسد. وی می گوید: اگر مسئولان همکاری می کردند حاضر بودم مقدار اندوخته زندگی ام را بفروشم و در چندار درمانگاه شبانه روزی احداث کنم تا مادری مثل مادر من برای یک بیماری ساده مرا ترک نکند.
مرتضی آرمیده از حس آرامش خود در هنگام طبابت ابراز خشنودی می کند و می گوید: اینجا را مثل میدان نبرد می دانم که با کمترین امکانات در خدمت مردمی هستم که نیاز به کمک دارند.