پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

باوجوداین که به امید علم آموزی و رسیدن به مدارج بالای علمی در دانشگاه ها قدم می گذاریم اما استفاده نامناسب برخی افراد، از فضا و امکانات فراهم شده در دانشگاه تصورات مختلفی را در مورد اکثریت دانشجوها ایجاد کرده است.
به عنوان مثال سرک کشیدن های متوالی برخی دانشجویان در سایت های غیراخلاقی منجربه کاهش سواد و تولید علم شده، به طوری که بستر ذهنی فراهم شده برای اطلاعات علمی را درگیر چنین آلودگی هایی می کند. دکتر الهه شفایی، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در مورد جایگاه دانشگاه و تولید علم می گوید: همه این را می دانیم که دانشگاه به منظور تولید علم و دانش بنا شده است، ولی تنها به عنوان کلمه به آن نگاه می شود و در موردش زیاد حرف زدیم اما به طور عملیلیاتی، علمی و کاربردی برای جوانان و حتی اساتید تعریف نشده است. به عنوان مثال در دانشگاه استاد تنها به نمرات دانشجو توجه دارد یعنی غیرمستقیم سیستم بسته ای ایجاد کرده و می گوید هر چی من می گم و هر راهی من می گم درسته، حالا فشارهای درسی، عاطفی، خانوادگی و اقتصادی دانشجو را نیز باید در نظر بگیریم، ما فضای آزادی را ایجاد نمی کنیم که دانشجو راحت از نیازها و گرایش های خود حرف بزند تا بتوانیم آن را تحت کنترل خود بگیریم و از سوءرفتارها جلوگیری کنیم. البته مراجعه دانشجویان به سایت های غیراخلاقی ناشی از علل روانی آن ها در گذشته است، ربطی به دانشگاه ها ندارد و به ریشه های فرهنگی و تربیتی خانواده ها برمی گردد، متأسفانه جامعه ما علارغم فرهنگ کهن، دچار بیماری بی فرهنگی است و با توجه به ورود تکنولوژی در کشور بلعکس گذشته که می گفتند ایران تکنولوژی ندارد، همراه با کشورهای دیگر تکنولوژی ها وارد می شود اما فرهنگش جا مانده و همانند شبیخونی واردکنندگان دستورالعمل غلط می فرستند. مشاور ارشد هنر اصفهان، به برخورد خانواده ها اشاره و می گوید: ریشه اصلی چنین رفتارهایی در جامعه به برخورد خانواده با جوانان و نوجوانان مربوط می شود چون یا بیش از حد دیکتاتورانه برخورد می کنند و سخت گیری های خود را دارند، یا می خواهند فرزندانشان به روز باشند و شرایط راحت و آزادی را ایجاد می کنند که به این ترتیب گرایشات این دسته افراد بیش تر می شود. این جوانان با ورود به فضای دانشگاه به خود می گویند تا به حال که وقت خود را به درس و تحصیل گذراندیم و هیچی از دنیا نفهمیدیم و اشتباه کردیم حالا آزادیم و می توانیم راحت باشیم. بنابراین بهتر است یک گام به عقب برگردیم و ببینیم چه سیستمی حاکم بر تربیت نوجوانان است. وی همچنین با توجه به نیازهای جوانان می گوید: علاوه بر این ما به یک سری از نیازهای جوانان خود پاسخ ندادیم و آن ها مجبور می شوند خودشان به دنبال آن ها بروند، نیازهایی مثل غرایز جنسی، این غرایز حذف شدنی نیست اما تربیت پذیر و کنترل پذیر است، آن ها می خواهند در مورد نیازهای غریزی خود بیش تر بدانند؛ به خاطر همین مجبور می شوند برای کسب اطلاعات به منابع غیرعرف و رسانه های نامناسب که نظارتی هم برآن نیست مراجعه کنند. این روانشناس در ادامه تصریح کرد: ما فکر می کنیم با دو ساعت کلاس قبل از عقد می توانیم به نیازشان پاسخ دهیم، و اطلاعاتی در اختیارشان می گذاریم که تا آن زمان به طور کامل درست و غلط ازمنابع نامناسب به دست آورده اند، گذشته از این که ذهنش در آن لحظه با کلی از دغدغه های مختلف خانوادگی و غیره درگیر است، بنابراین این آموزش ها کاربرد و نتیجه موثری ندارد، در کل می توان گفت این کارفقط یک جور شانه خالی کردن است که بگیم این آموزش ها را انجام دادیم. همانطور که می دانیم، انسان به چیزهایی که از آن منع می شود گرایش پیدا می کند ما وقتی به آن نیازها اطلاعات کافی دهیم منجر به ایجاد شناخت می شود و می توان از انحرافات اخلاقی پیشگیری کرد؛ اما وقتی این شناخت ایجاد نمی شود جوانان و نوجوانان معلم و مشاور هم شده و تجارب و اطلاعات غلط خود را رایگان در اختیار هم می گذارند. البته گاهی اوقات مراجعه به این سایت ها به منظور استفاده افرادی صورت می گیرد که دچار مشکلات جنسی فراوان بودند و دست به کارهای اشتباهی زدند؛ با این کار قبح کارشان ریخته و خود را تنها گناهکار این دنیا ندانسته و ترغیب می شود که به مشاوره مراجعه کنند و می فهمند که افرادی هستند که در این زمینه به آن ها کمک کنند، این را می توان یک استفاده بهینه از فضای مجازی دانست. شفایی در نهایت به منظور کاهش این انحرافات اخلاقی در دانشگاه و جامعه می گوید: اگر در مراحل خیلی قبل تر واحدی در دانشگاه به صورت اختیاری نه اجباری به عنوان مهارت های زندگی وجود داشته باشد که به صورت علمی و کامل، اطلاعات کاربردی و آموزنده در اختیار دانشجویان بگذارد نتیجه بخش است و منجر به کاهش انحرافات و استفاده های غیرعلمی از فضای مجازی می شود.
شیما خاکی