پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

رئیس کمیسیون شهرسازی، معماری و بافت های فرسوده شورای اسلامی شهر کرج می گوید که ساخت و ساز در اراضی قولنامه ای به معمایی پیچیده تبدیل شده است که از یکسو صاحبان این اراضی خواستار تعیین تکلیف مسئله هستند و از دیگر سو موضوعات حقوقی و منافع شهر مواردی را متذکر می شود.
احد رسولی در نشست ساماندهی و تعیین تکلیف املاک و اراضی قولنامه ای سطح شهر که با حضور معاون شهرسازی و معماری، مدیرکل املاک، مدیرکل حقوقی، مشاورین حقوقی و نمایندگانی از دیگر حوزه های شهرداری کرج برگزار شد، با بیان اینکه وضعیت اراضی و بناهای قولنامه ای نیازمند آسیب شناسی است، تصریح کرد: ما باید به ساز و کار مناسب حقوقی – اجرایی دست پیدا کنیم که هم مشکلات این نوع املاک مرتفع شود هم منافع و حقوق شهروندان تضییع نشود و روند توسعه شهری مخدوش نگردد. وی با تاکید بر اینکه با استفاده از تجربیات سایر کلانشهرها می توان امکان به راهکار مناسبی در این حوزه دست یافت، اذعان داشت: شهرداری تهران در گذشته با تشکیل کمیته ای تجمیع قطعات ریزدانه قولنامه ای در بافت های فرسوده را بررسی و اجرایی کرد که در نتیجه آن مشکل صدور پروانه و حتی صدور سند مالکیت برای این نوع املاک تا حدودی مرتفع شد. در هر روی دستیابی به توافق مناسب می تواند مانع از تفکیک غیرمجاز اراضی سطح شهر شود که منشاء یکی از مشکلات شهری هستند. این مسئول ادامه داد: به دنبال این نشست باید جلسات تخصصی تکمیلی برگزار شود و در ادامه مسئولان شهرستانی و استانی نیز پای کار بیایند تا یک تصمیم گیری مناسب محلی حاصل شود و سپس با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری کشور شکل اجرایی پیدا کند. املاک و اراضی قولنامه ای واقعیتی هستند که نمی توان بر آنها چشم بست. به گفته رسولی، ادوار گذشته شورای اسلامی شهر کرج مصوبه هشت ماده ای برای نحوه برخورد شهرداری با اراضی و املاک قولنامه ای داشته اند که باید مورد بررسی قرار گیرد و با توجه به شرایط کنونی اصلاحاتی در آنها انجام شود. ما می خواهیم به راهکاری دست پیدا کنیم که بهترین تصمیمِ ممکن برای ساماندهی املاک قولنامه ای اتخاذ گردد و به واسطه آن دغدغه جمعی از شهروندان مرتفع شود. رئیس کمیسیون شهرسازی، معماری و بافت های فرسوده شورای اسلامی شهر کرج در پایان خاطر نشان کرد: اگر معنای ساماندهی املاک قولنامه ای تولید بافت فرسوده جدید در سطح شهر و احداث بناهای بدون کیفیت و فاقد استاندارد است، باید گفت که این مهم با ضوابط شهرسازی و دغدغه های ما سازگار نیست و باید به سمتی حرکت کنیم که اشتباهات گذشته تکرار نشود.