پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

اگر شعر در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد و شاعر شعر درست تولید کرده باشد می‌تواند امیال و اندیشه‌های جامعه را جهت دهد و به غنای رویدادهای فرهنگی کمک کند.
راضیه جبه‌داری در گفت‌وگو با ستاد خبری سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران به دگرگونی‌های فرهنگی در جهان معاصر اشاره کرد و ادامه داد: به نظرم در عصر جدید ذائقه‌های زیبایی‌شناختی تغییر کرده‌ و انسان و هنر از معنا فاصله گرفته‌اند. به باور برخی از اندیشمندان در دنیای امروز مرز میان زشت و زیبا جابه‌جا شده و ارزش‌ها از جای خود خارج شده‌اند.
این شاعر ادامه داد: زیبایی‌شناسی انسان امروز دستخوش تحریف شده است. چیزهایی که زمانی نماد زشتی بودند حالا به نماد زیبایی بدل شده‌اند. این جابه‌جایی ارزش‌ها سبب شده شعر کارکرد اصلی خود را از دست بدهد زیرا شاعر اگر مراقب روح و اندیشه‌اش نباشد و ورودی‌های ذهنی خود را پالایش نکند دیگر نمی‌تواند محصولی اصیل تولید کند. جبه‌داری با اشاره به جایگاه شعر در مناسبت‌های فرهنگی از جمله هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران گفت: اگر شعر در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد و شاعر شعر درست تولید کرده باشد می‌تواند امیال و اندیشه‌های جامعه را جهت دهد و به غنای رویدادهای فرهنگی کمک کند، چرا که شعر ظرفیتی دارد که می‌تواند افکار عمومی را به سوی معنا و تفکر ببرد.وی با اشاره به این نکته که امروز بسیاری فقط برای دیده شدن می‌نویسند نه برای گفتن سخنی تازه، ادامه داد: رقابت به جای دانش و مطالعه بر سر دیده شدن و جمع‌آوری دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی است. وقتی رقابت میان شاعران از دانایی به نمایش‌گرایی تبدیل شود شعر هم از معنا تهی می‌شود. آن زمان دیگر اثری خلق نمی‌شود که مردم را تکان دهد. در این روند شاعر خودش را جدی نمی‌گیرد. وی این وضعیت را نتیجه‌ سطحی شدن فرهنگ عمومی و «سرطان حرف‌زدن بی‌مطالعه» دانست و افزود: شاعر باید رهبر اندیشه باشد، اما اگر خود به مطالعه و تفکر بی‌اعتنا شود شعرش هم دیگر «آن» ندارد. شعر باید مملو از تأمل و تفکر باشد، نه تکرار حرف‌های دیگران.
جبه‌داری در پاسخ به اینکه شعر چگونه می‌تواند به گسترش فرهنگ مطالعه کمک کند، گفت: شعر اگر از معنا و اندیشه لبریز باشد می‌تواند چکیده یا انگیزه‌ای برای خواندن کتاب باشد. حتی گاهی خودش خلاصه‌ یک کتاب است. اگر شاعر کتاب بخواند، شعرش می‌تواند محرکی برای کتابخوانی جامعه شود.وی با بیان اینکه شعر جامعه‌ساز، فرهنگ‌ساز و خلاصه‌ای از یک کتاب است، ادامه داد: شعر می‌تواند انگیزه‌ای برای مطالعه کتاب ایجاد کنند. همچنین شعرها می‌توانند پیش‌درآمدی برای خواندن کتابی باشند یا چکیده و خلاصه کتاب باشند و حتی خود شعر می‌تواند به‌قدری عمیق باشد که در حد یک کتاب عمل کند.