پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

اگر بخواهیم از توسعه حرف بزنیم، باید از فهم شروع کنیم و فهم بدون خواندن ممکن نیست. خواندن زیرساختی‌ است برای مشارکت آگاهانه در ساختن ایران.
به گزارش ستاد خبری سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، صفت‌الله رحمانی؛ دانشیار پژوهشی اقتصاد کشاورزی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی درباره شعار «بخوانیم برای ایران» گفت: اگر بخواهیم این شعار را از چند کلمه کنار هم تبدیل به یک سخن کاربردی کنیم، باید «خواندن» را نه به عنوان یک فعالیت فردی که به عنوان یک کنش اجتماعی ببینیم.
وی افزود: ما در اقتصاد کشاورزی با مفاهیمی چون بهره‌وری، پایداری و... سر و کار داریم. باید بگویم که هیچکدام از این مفاهیم بدون مشارکت آگاهانه مردم معنا پیدا نمی‌کنند و برای رسیدن به مشارکت آگاهانه به طور طبیعی و منطقی باید «خواندن» را ترویج کنیم.رحمانی ادامه داد: «خواندن» اگر با تأمل همراه باشد، می‌تواند شهروند را از مصرف‌کننده صرف به کنشگر بدل کند. در این کنشگری‌ شهروندان به جز منافع شخصی به خیر جمعی نیز فکر می‌کنند. در حوزه کشاورزی این روند یعنی فهمیدن چرخه‌های تولید، شناختن منابع و درک مسئولیت نسبت به زمین، آب و جامعه روستایی. اگر برای «خواندن» کتاب به درستی انتخاب شود، می‌تواند این فهم را ممکن کند.دانشیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در باب ضرورت مطالعه برای همه شهروندان گفت: در تجربه‌های توسعه روستایی بارها دیده‌ایم که آموزش رسمی کافی نیست. آنچه تفاوت ایجاد می‌کند، خواندن داوطلبانه‌ است، خواندنی که از درون فرد می‌جوشد و نه اینکه از بیرون به او تحمیل شود و برای مقاصد خاصی باشد. وقتی کشاورز یا دانشجو یا حتی کودک روستایی کتابی را می‌خواند که به زندگی‌اش مربوط است، نوعی پیوند میان دانش و تجربه شکل می‌گیرد. این پیوند همان چیزی ا‌ست که می‌تواند توسعه را انسانی‌تر کند. وی همچنین به نقش خواندن در بازسازی فرهنگی اشاره کرد و ادامه داد: اشتباه بزرگی است اگر فکر کنیم که فرهنگ فقط مجموعه‌ای از آیین‌هاست. آیین را می‌توان هم در آن مشارکت کرد و هم نکرد. اگر می‌خواهیم فرهنگ را در بطن زندگی جاری ببینیم باید بجز وجه آیین‌اش به این نکته هم فکر کنیم که فرهنگ مجموعه‌ای از انتخاب‌ها را هم شامل می‌شود. انتخاب‌هایی که در آن فرد تصمیم می‌گیرد چگونه زندگی کند، چگونه مصرف کند و چگونه با طبیعت و جامعه رفتار کند. «خواندن» اگر به این انتخاب‌ها جهت بدهد، می‌تواند فرهنگ را از حالت ایستا به حالت زنده بدل کند.
رحمانی در پایان نتایج خواندن در بازسازی وطن را به این صورت بیان کرد: اگر بخواهیم ایران آینده‌ای پایدار، عادلانه و انسانی داشته باشد، باید «خواندن» را جدی بگیریم. «خواندن» تمرین فهمیدن است و فهمیدن نخستین گام در ساختن جامعه‌ای‌ است که در آن توسعه فقط عدد نیست. با «خواندن» متوجه می‌شویم که توسعه معناست، معنایی که در آن دو مفهوم «مسئولیت» و «مشارکت» رابطه‌ای هم‌نهشتی دارند.