پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

شهید محمد نیك دهقان در سال 1344 در خانواده ای مذهبی و باایمان در كرج چشم به جهان گشود.
زندگی نامه این شهید گرانقدر به شرح ذیل است:
شهید محمد نیك دهقان در سال 1344 در خانواده ای مذهبی و با ایمان در كرج چشم به جهان گشود. دوران طفولیتش را در كانون پر مهر و محبت خانواده سپری كرد و در سن هفت سالگی برای كسب علم و دانش وارد مدرسه شد و تا پایان دوره راهنمائی ادامه تحصیل داد ولی به علت مشكلات از ادامه تحصیل بازماند و به كار كشاورزی مشغول شد و به پدر كمك می كرد تا بخشی از مخارج زندگی را تامین كند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی زندگی خود را وقف دفاع از آرمان های مقدس اسلامی نمود و شبانه روز به دفاع از ارزش های انقلاب می پرداخت و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران جبهه ها را بر ماندن در خانه ترجیح داد، او به سوی میدان های نبرد شتافت و به رویارویی و رزم آفرینی و پیكار بی امان در برابر صدام مشغول گشت. سرانجام در تاریخ 1361/9/7 در عملیات مسلم ابن عقیل در منطقه عملیاتی سومار بر اثر اصابت تركش به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پیكر پاك و مطهرش در منطقه باقی ماند.
وصیت نامه شهید:
بسم رب الشهداء والصدیقین
ولا تحسبن ألذین قتلوا فی سبیل الله أمواتاً بَل أحیاء عِند ربهم یُرزَقون براستی آنان که در راه خدا شهید می شوند مرده مپندارید بلکه زنده اند و نزد خدای خود روزی می خورند. اینجانب محمد نیک دهقان فرزند نصرت الله نیک دهقان با یاد خدای بزرگ و مهربان و به یاری اسلام عزیز و نیروهای اسلام در جبهه حق علیه باطل جهانی و اطاعت از امر امام بزرگوارمان خمینی کبیر در تاریخ 61/2/21 وصیت می کنم و از راه دور، سلام گرم و درود فراوان به رهبر عزیزمان و ملت در صحنه کشور اسلامی مان، امیدوارم که این جان بازی حقیر مورد پذیرش درگاه حق تعالی باشد. در مرحله دوم از پدر و مادرم و همه برادران و خواهرانم، امیدوارم که هیچ گونه ناراحت نباشند، اگر هدفشان اسلام راستین می باشد و این را بدانید که فرزند شما هدفش پیروزی اسلام می باشد ولی بدانید که شهادت نیز پیروزی برای مؤمن است؛ به قول امام، «چه بکشید و چه کشته شوید پیروزید». وصیت من به برادر عزیزم محمود این است که راه برادرت را ادامه دهید و پدر و مادر را ناراحت نکنید چون بعد از من فرزند ارشد خانواده مان تویی و دیگر من از تو، بیش از احمد امید دارم چون همان طور که گفته شد، شما دانا تر و بزرگتر از آنان هستید با آنها باید طوری رفتار کنید که ناراحت نباشند و ادامه دهنده راه من باشید و جای خالی مرا پر کنید. و دیگر خواهران عزیزم؛ وصیت من به شما این است که مادرمان را دلداری دهید و او را تنها نگذارید و شما می دانید که ایران کشور شهید پرور است و شهیدانی نظیر بهشتی و رجایی و دستغیب ها داده است و شهادت برادرت در مقابل آنها مثل قطره ای در مقابل دریا می باشد و شما باید زینب وار صبر در مقابل سختی داشته باشید و یاد کنید آن خواهرانی را که چند برادر از دست داده اند و خود نیز آرزوی شهادت دارند. به مادر بگویید که تو هم چون مادران شهداء افتخار کن که هدیه ای ناقابل در راه خدا داده ای و در آخر از پدر و مادرم می خواهم که اگر ناراحتشان کرده ام و از من دلخور هستید مرا ببخشید و بدانید که بازگشت همه به سوی خدای بزرگ است (إنالله وإنا إلیه راجعون) و اگر لیاقت شهادت داشتم و شهید شدم خوش به سعادتم و وقتی مرا آوردند، در بهشت زهرا (س) دفن کنید و اگر مثل بعضی از برادران متلاشی شدم، هیچ ناراحت نباشید که هر جا باشد، روح من به سوی معبود خود پرواز خواهد کرد، آن جنازه مشتی خاک بیش نیست و در آخر گفته های من سلام مرا به یک یک اقوام و آشنایان برسانید. و در آخر، من مبلغ 3500 ریال بدهکارم که به حساب جنگ زدگان بریزید یا به صاحبانشان بدهید که یکی ناصر پسر علی اکبر است و دیگری در ده محمدآباد پسر گوهر است که به او 500 ریال بدهکارم و در آخر در هر ماه به مبلغ 2000 ریال به حساب جنگ زدگان واریز کنید. سعادت و سلامت همگان را از درگاه ایزد متعال خواستارم و التماس دعا دارم. به امید پیروزی حق علیه باطل و به اهتزاز درآمدن پرچم لااله الا الله در بلندترین قله جهان.