پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

حجت الاسلام والمسلمین مجید صفدری، امام جمعه شهر مهستان در خطبه های نماز جمعه گفت: در دنیای پر از چالش‌های امروز، امید به آینده و اعتقاد به هدف‌های بزرگ، عامل اصلی حرکت و پیشرفت جوامع است.
حجت الاسلام والمسلمین مجید صفدری، امام جمعه شهر مهستان افزود: در دنیای پر از چالش‌های امروز، امید به آینده و اعتقاد به هدف‌های بزرگ، عامل اصلی حرکت و پیشرفت جوامع است.
وقتی مردم به نتیجه‌ای روشن و مثبت ایمان دارند، توانایی مبارزه با مشکلات را پیدا می‌کنند و در مسیر آرمان‌های خود ثابت‌قدم می‌مانند. در این میان، باور به ظهور امام مهدی (عج) و تفکر انتظار، به‌ویژه در میان شیعیان، نقشی حیاتی در حفظ امید و پایداری اجتماعی ایفا کرده است. این اعتقاد، همچنان همچون نیرویی محرکه در تداوم حرکت انقلاب اسلامی ایران و برافراشته نگه‌داشتن پرچم اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام در دستان ملت شیعه، تاثیرگذار باقی مانده است.
امید، این نیروی پنهان و تاثیرگذار، همواره در طول تاریخ عامل اصلی حرکت و انگیزه برای تحقق آرمان‌ها و اهداف بلند بوده است. در جوامع مختلف، وقتی مردم به آینده‌ای روشن و موفقیت‌آمیز ایمان داشته باشند، همه چیز تغییر می‌کند. آنها نه تنها به مبارزه خود ادامه می‌دهند، بلکه این مبارزه را با نظم و اراده بیشتری ادامه می‌دهند و حتی موانع پیش‌روی خود را از سر راه برمی‌دارند. سوال اینجاست که چرا امید این‌قدر اهمیت دارد؟ و چه ویژگی‌هایی در آن نهفته است که باعث می‌شود انسان‌ها در برابر مشکلات و چالش‌ها تاب بیاورند؟
پیروزی در سایه اعتماد به آینده
اگر مردمی به این باور برسند که عاقبت کارشان به نتیجه‌ای مطلوب و دلخواه می‌انجامد، طبیعی است که در راه رسیدن به این هدف دست از مبارزه برنمی‌دارند. از سوی دیگر، امید به معنای آگاهی از یک آینده بهتر است که نه تنها به فرد انرژی می‌دهد، بلکه تمام جامعه را در برابر مشکلات مقاوم می‌کند. این وضعیت، می‌تواند جوامع را در مسیر تحول و تغییرات بزرگ قرار دهد. برای مثال، در تاریخ انقلاب‌ها و تغییرات اجتماعی، مشاهده می‌شود که مردم زمانی به خیابان‌ها می‌آیند و علیه ظلم و بی‌عدالتی قیام می‌کنند که به این باور رسیده‌اند که نهایتاً پیروز خواهند شد. همانطور که امام حسین علیه‌السلام در کربلا در برابر ظلم ایستاد و تاریخ نشان داد که این مبارزه هیچ‌گاه بی‌ثمر نبوده است.
تفکر انتظار: شجاعت و نشاط در روزهای سخت
یکی از بارزترین جلوه‌های امید، «انتظار» است. واژه‌ای که در فرهنگ شیعه به عنوان یکی از پایه‌های اصلی اعتقاد به ظهور امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه) شناخته می‌شود. زمانی که به فرد گفته می‌شود که «انتظار بکش»، در واقع به او اطمینان داده می‌شود که وضعیت کنونی که رنج آور است و قلبش را می‌آزارد، پایدار نخواهد ماند. این انتظار به انسان توان و نشاط می‌دهد تا همچنان به مبارزه خود ادامه دهد و در برابر سختی‌ها تسلیم نشود.
انتظار نه تنها امید به ظهور امام مهدی (عج) را در دل‌ها زنده می‌کند، بلکه تأثیر عمیقی بر روحیه فردی و جمعی جامعه می‌گذارد. انسان‌ها با باور به ظهور منجی و عدالت گستری ایشان، به توانمندی خود برای تغییر و اصلاح باور دارند. این تفکر به انسان‌ها قدرت می‌دهد تا از پیچ و خم‌های سخت زندگی عبور کنند و در برابر چالش‌ها همچنان ایستادگی کنند.
اعتقاد به امام زمان (عج): رمز بقای جامعه شیعی
وی گفت: در تاریخ شیعه، این باور به امام مهدی (عج) و ظهور ایشان، همواره عاملی مهم در تداوم حرکت‌های اجتماعی و دینی بوده است. این اعتقاد باعث شده است که جامعه شیعه در برابر انواع چالش‌ها، تهدیدها و بحران‌های تاریخی مقاومت کند و هیچ‌گاه از مسیر خود منحرف نشود. آنچه امروز شاهد هستیم، دستاوردهای بزرگ ملت ایران اسلامی است که با تکیه بر همین اعتقاد راسخ به مهدویت، توانسته‌اند در طول تاریخ از بحران‌ها عبور کرده و پرچم اسلام، قرآن و اهل بیت (علیهم‌السلام) را در دستان خود برافراشته نگه دارند. این پرچم، نماد مقاومت، ایستادگی و امید به آینده‌ای روشن است که با ظهور امام مهدی (عج) تحقق خواهد یافت. امروز ملت ایران، با تکیه بر همین اعتقاد عمیق، نه تنها در برابر دشمنان خارجی بلکه در برابر مشکلات داخلی نیز ثابت‌قدم ایستاده‌اند. این امر نشانه‌ای از قدرت و توانمندی جوامعی است که امید را به عنوان نیروی محرکه حرکت خود پذیرفته‌اند.
امید، تنها یک واژه نیست، یک حرکت است
می‌توان گفت که امید نه تنها یک احساس بلکه یک استراتژی است. استراتژی‌ای که انسان‌ها و جوامع را در برابر سختی‌ها مقاوم می‌سازد و به آنها این توانایی را می‌دهد که در شرایط بحرانی نیز مسیر خود را با قدرت ادامه دهند. اعتقاد به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) و انتظار ظهور ایشان، همانند یک چراغ راهنماست که جوامع شیعی را از مسیرهای تاریک و پیچیده عبور داده است. امیدوار بودن و داشتن چشم‌انداز به آینده، تنها در صورتی می‌تواند انسان را به مبارزه و تلاش برای تغییر وضعیت موجود و رسیدن به هدف‌های عالی رهنمون کند که این امید ریشه در اعتقادات عمیق و قلبی داشته باشد.
تحولات جهانی: انتقال قدرت از غرب به شرق و نقش محوری ایران در معادلات بین‌المللی
سیاستمداران جهانی بر این باورند که دنیای امروز در آستانه یک تغییر اساسی است؛ انتقال قدرت از غرب به شرق در حال شکل‌گیری است و تا سال 2030 به اوج خود خواهد رسید. در این دوران گذار، ایران به‌عنوان رهبر جبهه مقاومت، با بهره‌گیری از قدرت استراتژیک خود در غرب آسیا و کنترل بر آبراه‌های حیاتی جهان، نقش بی‌بدیلی در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی ایفا خواهد کرد. تاب‌آوری 46 ساله ایران در برابر فشارهای خارجی، از عوامل اصلی تبدیل این کشور به یکی از بازیگران کلیدی در معادلات جهانی به شمار می‌رود. سیاستمداران بزرگ در سراسر جهان، اعم از غربی و شرقی، معتقدند که دنیای امروز در حال تجربه یک تغییر اساسی است. قدرت از غرب به شرق در حال انتقال است و این روند، تا سال 2030 به اوج خود خواهد رسید. در این دوران گذار، که به گفته تحلیلگران دهه‌ای پر از چالش‌های جهانی خواهد بود، کشورهای غربی به شدت در برابر این تغییرات مقاومت می‌کنند. اما آنچه که در آینده معادلات جهانی اهمیت بیشتری خواهد داشت، ابرقدرت‌ها نیستند، بلکه کشورهای تاثیرگذاری چون چین، هند، روسیه و ایران هستند که نقش اصلی را در آینده ایفا خواهند کرد.
نقش ایران به عنوان رهبر جبهه مقاومت در یک جهان در حال تغییر
در این میان، ایران به‌عنوان رهبر جبهه مقاومت، جایگاه ویژه‌ای در معادلات جهانی دارد. ایران در حالی که یکی از قدرت‌های اصلی در منطقه غرب آسیا است، هم‌زمان به عنوان یک بازیگر تاثیرگذار جهانی نیز شناخته می‌شود. منطقه غرب آسیا، که مرز میان آسیا، اروپا و آفریقا است، در واقع نقطه‌ای استراتژیک برای تحولات جهانی و اقتصادی به شمار می‌رود. تاب‌آوری ایران در برابر تهدیدات و چالش‌های داخلی و خارجی طی چهار دهه اخیر، از جمله مهم‌ترین عوامل پایداری این کشور در عرصه جهانی است. به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، «مهمتر از پدید آمدن نظام اسلامی، تاب‌آوری نظام اسلامی است»، و این تاب‌آوری در تمامی تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی تاثیرات زیادی داشته ودارد.
ایران و تسلط بر آبراه‌های استراتژیک جهانی
از دیگر مولفه‌های قدرت ایران، حاکمیت بر آبراه‌های استراتژیک جهان است. ایران به عنوان کنترل‌کننده تنگه هرمز، که حدود 30 درصد از صادرات نفت و گاز جهان از آن می‌گذرد، نقش اساسی در تامین انرژی جهانی ایفا می‌کند. علاوه بر این، باب‌المندب، که از دیگر مسیرهای مهم حمل و نقل دریایی است، تحت حاکمیت جبهه مقاومت قرار دارد. ایران همچنین توانسته بر نیمی از کانال سوئز نیز تاثیرگذار باشد، که خود نشان‌دهنده وزن سیاسی ، نظامی و اقتصادی ایران در سطح جهانی است.
مقاومت 46 ساله ایران: تأثیرات آینده بر قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی
مقاومت 46 ساله ایران در برابر فشارها و تحریم‌ها، به شکلی بی‌نظیر توانسته مسیر قدرت‌نمایی ایران را در سطح منطقه‌ای و جهانی هموار کند. ایران امروز نه‌تنها یک قدرت منطقه‌ای محسوب می‌شود بلکه از حیث تاثیرگذاری در معادلات جهانی، به یکی از بازیگران اصلی تبدیل شده است. نقش این کشور در آینده نه‌تنها در عرصه سیاسی بلکه در حوزه‌های اقتصادی، نظامی و انرژی نیز قابل توجه خواهد بود.
ایران، قدرتی در حال رشد در جهان چندقطبی
در آینده نزدیک، دیگر قدرت‌های جهانی کنونی صرفاً ابرقدرت‌ها نخواهند بود، بلکه کشورهایی مانند ایران که توانسته‌اند به‌عنوان بازیگران تاثیرگذار در عرصه‌های مختلف شناخته شوند، به چالش‌ها و فرصت‌های جهانی شکل خواهند داد. این روند انتقال قدرت از غرب به شرق، که در دوران گذار 2020 تا 2030 به وضوح نمایان خواهد شد، به‌ویژه با تمرکز بر قدرت‌های تاثیرگذار از جمله ایران، می‌تواند نقشه جدیدی از نظم جهانی را به تصویر بکشد. ایران با توجه به جایگاه استراتژیک و تاب‌آوری خود، نقش کلیدی در تعیین سرنوشت تحولات جهانی ایفا خواهد کرد.
۱۷ دی؛ سالروز توطئه استعماری کشف حجاب و تغییر سبک زندگی اسلامی
۱۷ دی ماه، سالروز فرمان استعماری کشف حجاب از سوی رضاخان است که با بهانه آزادی زنان، در حقیقت نقشه‌ای برای تغییر فرهنگ و تسلط غرب بر کشورهای اسلامی بود. این سیاست نه تنها هیچ‌گونه پیشرفتی برای زنان به همراه نداشت، بلکه با ترویج کالاهای غربی و تغییرات فرهنگی، آسیب‌های اجتماعی گسترده‌ای را به جامعه ایرانی وارد کرد. امروز، همچنان تفکر ضد دینی و غربی با ظاهر دفاع از حقوق زنان، در تلاش است تا با تغییر سبک زندگی اسلامی، اهداف سیاسی و مادی خود را پیش ببرد. ۱۷ دی ماه یادآور یکی از مهم‌ترین و غم‌انگیزترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران است؛ روزی که در سال ۱۳۱۴، رضا خان به‌طور رسمی فرمان کشف حجاب را صادر کرد. به ظاهر، این اقدام تحت عنوان "آزادی و پیشرفت زنان" معرفی شد، اما حقیقت پشت این سیاست چیزی جز یک نقشه استعماری و دسیسه‌ی غربی‌ها برای نفوذ بیشتر در کشورهای اسلامی نبود. در واقع، کشف حجاب بهانه‌ای شد تا نظام سرمایه‌داری غرب بتواند با تغییر فرهنگ و مذهب، بازارهای کشورهای اسلامی را تحت تسلط خود درآورد و فرهنگ غربی را در جامعه ایرانی رواج دهد.
توجیهات ظاهری و دلایل پنهان:
توجیه اصلی برای اجرای طرح کشف حجاب در ایران، آزادی زنان و اعطای حقوق به آنها بود؛ اما این توجیه، صرفاً نقابی برای پنهان کردن اهداف واقعی بود. در پشت پرده این سیاست، انقلاب صنعتی در اروپا و نیاز نظام سرمایه‌داری غرب به بازارهای جدید برای عرضه محصولات خود قرار داشت. با از بین بردن پوشش اسلامی زنان و ترویج مدل‌های فرهنگی و اجتماعی غربی، نظام استعماری می‌توانست کشورهای اسلامی را به بازارهایی برای فروش کالاهای مصرفی غربی تبدیل کند؛ کالاهایی نظیر لوازم آرایش، لباس‌های بدن‌نما، محصولات فرهنگی و هنری و حتی مشروبات الکلی و اسباب لهو و لعب.
آثار مخرب کشف حجاب:
نتیجه این سیاست استعماری، هیچ تغییر مثبتی برای وضعیت زنان نداشت. مشکلات واقعی زنان از جمله فقر، بی‌عدالتی و نابرابری همچنان باقی ماند، اما در عوض، کالاهای غربی به‌طور گسترده وارد بازار شد و سود کلانی به جیب غربی‌ها سرازیر گردید. این تغییرات نه‌تنها هیچ‌گونه پیشرفتی برای زنان به ارمغان نیاورد، بلکه زمینه‌های بسیاری از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی را فراهم ساخت. خانواده‌ها از هم پاشیدند، عفت عمومی از بین رفت، فساد و بی‌بندوباری به یک امر عادی تبدیل شد و جرایمی همچون خیانت، دزدی، تقلب و جنایت در جامعه رایج شد. امروز نیز شاهد ادامه همان تفکر غربی ضد دین هستیم که به‌ظاهر در قالب دفاع از حقوق زنان، می‌خواهد زنان را برهنه کرده و مردان را به فساد و بی‌بندوباری بکشد. همان‌طور که در دوران رضاخان، این سیاست‌ها با هدف به انحراف کشاندن جامعه اسلامی و تقویت سلطه فرهنگی و اقتصادی غرب اعمال می‌شد، امروز نیز در سطح جهانی، تلاش‌های مشابهی در جهت تخریب ارزش‌های دینی و فرهنگی جوامع اسلامی ادامه دارد. یادآوری ۱۷ دی به‌عنوان سالروز توطئه استعماری کشف حجاب، فرصتی است برای بازخوانی اهداف و پیامدهای این سیاست‌ها. کشف حجاب نه تنها هیچ مشکلی از مشکلات زنان حل نکرد، بلکه منجر به گسترش فرهنگ مصرف‌گرایی غربی در جامعه شد و آسیب‌های اجتماعی و اخلاقی را به همراه آورد. همان‌طور که امروز با چالش‌های مشابهی در زمینه تغییر سبک زندگی اسلامی روبه‌رو هستیم، باید بیشتر از هر زمان دیگری هوشیار باشیم و از تکرار تاریخ جلوگیری کنیم.