پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

قصه موش ها و آدم ها قصه طول و درازی است. از زمانی که این جوندگان ریزجثه پا به فضای حیات آدمیزادگان گذاشتند، در انبار غله و خوارک شان تجمع کرده، به جسم و جان شان حمله ور شدند و به انحاء مختلف کمر به نابودی انسان بستند.
یکی از آرزوهای کودکی مان وقتی پیچ تلویزیون های سیاه و سفید قدیم و کنترل تلویزیون های رنگی پس از روزهای خاکستری را چرخانده و به دست می گرفتیم، غلبه تام بر جری؛ موش همیشه پیروز صحنه کارتون های «تام و جری» بود؛ آرزویی که هرگز طی قسمت هایی که مشابه داستان های هزار و یک شب، گویی تمامی نداشت، تحقق پیدا نکرد و تام همواره در حسرت چشیدن طعم جری می سوخت. قصه این موش و گربه آنقدر ادامه پیدا کرد که اندک اندک علم نیز با ابزار و ماشین آلات مکانیکی و پیشرفته اش به کمک آمد و این بار تعقیب و گریز با تجهیزات زمین به هوا و زیردریایی های مدرن و به روز صورت گرفت. اما این ابزار هم از پس جری زبل و تر و فرز بر نیامد و او همچنان مشغول جویدن و دویدن در خاطره کودکانی است که پای تماشای کارتون های این دو هنرپیشه نام آشنا و قدیمی می نشینند؛ اتفاقی که گویی در بستر شهرها و در قالب مبارزه دائمی آدم ها و موش ها نیز مکرر شده و به تصویر در آمده است.
حکایت موش ها و آدم ها
آدم های داستان های شهر سال هاست از پس «جری» های تر و فرز و دیگر نه ریز- که درشت هیکل و عظیم الجثه- دائم در صحنه جوی ها و معابر رژه می روند، بر نیامده و با این عامل انتقال دهنده بیماری های مهلک همواره در جنگ اند. در این جنگ نیز مانند کارتون تام و جری، ابزارهای به روز و سموم نوین به کمک بشر آمده اما این امکانات هم نتوانسته به طور کامل از پس این جوندگان باهوش بر آید. مردم از دست این حیوان موذی که دیگر قد و هیکل شان به اندام گربه ها تنه می زند، گریزان بوده و یکی از آرزوهای بشر امروز رهایی از شر این حیوان است؛ حیوانی که عامل انتقال 35 نوع بیماری به انسان و در برهه ای تاریخی سبب بروز وحشتی همه گیر به نام طاعون بوده است. موش ها از ریشه، برگ، ساقه و میوه محصولات غذایی تغذیه می کنند و یکی از بزرگ ترین آفات این حیوان کثیف، علاوه بر بیماری های جسمی، خسارات اقتصادی است.
اسراف کاران ریز جثه
کارشناسان ادعا می کنند اتلاف غذایی توسط این حیوان بسیار بیش از مقداری است که صرف می شود؛ چرا که باقی مانده و دست خورده غذای موش به هیچ وجه قابل مصرف نبوده و این حیوان به هیچ بخش از محصول، حتی در زباله ها هم رحم نمی کند. آنان موش ها را به سه نوع خانگی، قهوه ای و سیاه تقسیم بندی کرده و برای هر یک از آنها رفتار و عاداتی می شمارند که نقطه مشترک همگی، علاقمندی شان به محیط ساکت و تاریک با حرارت معین و رطوبت نسبی است. موش های نر پیوسته حواشی لانه خود را مورد بررسی قرار می دهند و چنانچه رد پایی از غریبه یا آدمیزاد در این محدوده پیدا شود، اقدام به جابجایی و انتقال لانه شان می کنند تا از این طریق نوزادان خود را از هر گونه آسیب و صدمه در امان نگه دارند. جری های شهری وقتی خراب کاری های شان را آغاز می کنند که یک ساعت از زمان خواب شهروندان گذشته و خیال شان آسوده است که در این وقت از شب کسی مزاحم شب گردی های پرشکوه شان نخواهد شد. در همین زمان مسئولان عرصه بهداشت و درمان در کشورها و شهرهای مختلف نیز بیکار ننشسته و برای از بین بردن هراس دائمی مردم از مرگ سیاه و دیگر عوارض وجود این حیوان موذی و کثیف، چاره اندیشی کردند. استفاده از سموم شیمیایی، امواج مافوق صوت، جلب کننده های شیمیایی، دور کننده ها، تله گذاری، مبارزه بیولوژیکی و ژنتیکی از جمله راهکارهایی بوده که برای نابودی این حیوان تاکنون پیشنهاد و بررسی شده است. تشکیل ستاد امحاء حیوانات موذی در شهرداری ها نیز از جمله تدابیری بود که برای کنترل و نابودی موش ها شکل گرفت و روش های گوناگون مبارزه با آنها را در مراحل و اشکال مختلف به مورد اجرا گذاشت. این ستاد که زیرمجموعه حوزه محیط زیست شهری سازمان مدیریت پسماند و از سازمان های تابعه حوزه معاونت خدمات شهری است، امحای حیوانات موذی در محدوده های معابر، باغات، پارک های عمومی و جوی های آبی مناطق دوازده گانه شهرداری کرج را به عهده دارد.
پاکسازی نقاط