بسیاری از تعاریف ناصحیح از مفهوم روابط عمومی را باید به بایگانی تاریخ سپرد
سپیدارآنلاین: گروه شهری
رئیس مرکز ارتباطات راهبردی و امور بینالملل شهرداری تهران، پیشرویی در نگاه و ارتباطات را ضروری دانست و گفت: نگاه مان باید به موضوع روابط عمومی و جایگاه آن ساختار، فرایند، توسعه و برنامه، ارتباط، خبر، تبلیغ، هویت و فرهنگ نگاهی باشد و باید بدانیم به دنبال چه چیزی هستیم به چه می خواهیم برسیم؟
شهرام گیل آبادی در بیست و دومین نشست کمیته ارتباطات و بین الملل کلانشهرهای کشور در جمع مدیران روابط عمومی های کلانشهرها عنوان اینکه، باید بگوییم چشمها را باید شست جور دیگر باید دید، آغاز سخن کرد. وی با اشاره به سه محور مهم قابل طرح در این دوره از نشست شامل بررسی ساختار و وظایف روابط عمومی و ارتقاء آن به ارتباطات، بررسی راهکارهای تقویت ارتباط با صدا و سیما و بررسی پروژه شبکه ارتباط شهروندی، عنوان کرد: برای رسیدن به خروجی مناسب از این نشست باید ببینیم نگاهمان به موضوع اساسا درست است یا نه! به گفته وی، نگاه مان باید به موضوع روابط عمومی و جایگاه آن ساختار نگاهی، فرایند نگاهی، توسعه و برنامه نگاهی، ارتباط نگاهی، خبر نگاهی، تبلیغ نگاهی، هویت و فرهنگ نگاهی باشد و باید بدانیم به دنبال چه چیزی هستیم به چه می خواهیم برسیم. گیل آبادی اظهارداشت: بر اساس تجربه محدود 25 ساله در حوزه رسانه و حوزه ارتباطی معتقدم، اساس نگاه محوری که وجود دارد و به عنوان روابط عمومی بر زبان خودمان به عنوان مدیران و مسئولان روابط عمومی جاری است، غلط است! اساس نگاهی که در بسیاری مواقع بر زبان جاری می شود، صحیح نیست؛ باید بدانیم نگاه و هدف مان را اصلاح کنیم و تغییر دهیم. وی، افزود: با ارزیابی ها و سنجش های مختلف به این نتیجه می توان رسید که متاسفانه "سندرم خبر" و "سندرم تبلیغ" در ذهن بسیاری از بزرگان و مسئولان در مسئولیتهای مختلف حاکم شده است که اجازه نمی دهد جایگاه واقعی روابط عمومی و مدیران نمایان شود؛ اگر در فصل بودجه هم بخواهد، بودجه ای به حوزه های ارتباطی تعلق پیدا کند فقط به این علت است که "ما کجای آن قرار می گیریم"، بسیار مواجه هستیم با این موضوع که برخی مدیران حساسیت و توجه بسیاری زیادی بر اینکه رسانه ها چگونه خبری از وی منتشر می کنند و نحوه انتشار عکس آنها چگونه است، دارند در واقع این موضوع مصداقی از دچار شدن به سندرم و بیماری خبر است و به خاطر همین است که کار ما پیچیده است. گیل آبادی با بیان اینکه در روانشناسی رسانه این موضوع به عنوان "سندرم خبر" تلقی می شود، گفت: پرداختن به این موضوع باعث گرفتار شدن ذهن و تمرکز آن به مسائل کوچک و حاشیه ای می شود و باید اذعان داشت، اهداف این نگاه و زاویه دید غلط است. بر این اساس لازم است، به تغییر فکر کنیم و باید تغییر را از خودمان شروع کنیم؛ اگر این تغییر در خود ما به وجود نیاید هیچ اتفاقی نمی افتد و هیچ چیزی شکل نمی گیرد. با رویکرد تغییر می توان به این مسئله که آیا تغییر ساختار نیاز است، فکر کنیم. باید گفت، وقتی در این نقطه قرار بگیریم ساختار، نیروی انسانی و بودجه خود به خود شکل می گیرد و ایجاد می شود.
پیشرویی در نگاه ارتباطات ضروری است
رئیس مرکز ارتباطات راهبردی و امور بینالملل شهرداری تهران با عنوان این موضوع که در دوره کنونی، جهان، جهان سوژه هاست، اظهارداشت: این پرسش مطرح است که ما از کدام پنجره به این سوژه ها نگاه می کنیم؟ اگر از پنجره "روابط عمومی" نگاه کنیم باید اعتراف کرد به هیچ جا نمی رسیم و تنها دور باطل زده ایم است. گیل آبادی با اشاره به برخی تعاریفی که از روابط عمومی می شود از جمله اینکه روابط عمومی گوش شنوای سازمان است و ...، تاکید کرد: باید این تعاریف که از قدمت آن بسیار گذشته است را دور انداخت؛ باید جوری دیگر به موضوعات و مسائل نگاه کرد، اگر پیشرویی در نگاه ارتباطات نباشد همین اتفاقی می افتد که هم اکنون در کشور درگیر آن هستیم؛ نگاه باید نگاه به ارتباطات راهبردی باشد؛ ارتباطات خود توسعه در ارتباطات را به و جود می آورد و بر عکس ارتباطات نیز زمینه ساز تحقق توسعه می شود ضمن آنکه این نگاه ادبیات خود را تولید می کند و نگاه پیشرویی و چشم اندازی آینده نگری را به وجود می آورد. وی افزود: اگر می بینید در توسعه و پیشرفت گرفتاریم یکی از مشکلات و معضلات جدی و اساسی مان همین نگاه است. چه کسی می گوید می توان ارتباطات از صنعت جدا کرد بی شک مدیر ارتباطی و صنعتی که نگاه ارتباطی دارد کارش کاملا خوب پیش می رود. آنچه وجود دارد و ثابت شده این است که مدیرانی موفق هستند که از ابتدا با نگاه ارتباطی، نگاه توسعه ای را ترویج می دهند و از ارتباطات وارد فضای توسعه می شوند. گیل آبادی با عنوان اینکه ارتباط یک فراگرد است که یک فرایند از آن حاصل می شود، بر ضرورت اینکه باید نوع نگاه را اصلاع و عوض کرد؛ گفت: نگاه ارتباطی در همه عرصه های شهری اعم از ساخت یک پل، مبلمان شهری و... موثر است و اگر زاویه ارتباطی در آن نباشد بی شک این اقدامات خروجی مثبتی نخواهند داشت. وی با بیان اینکه اندازه روابط عمومی در مقایسه با حجم عملکرد، وظایف و کاربردهای آن بسیار کوچک است، به ارتباط این مجموعه با علوم مختلف اشاره کرد و عنوان کرد: بسیاری از علوم با این مجموعه سر و کار دارند که علم ارتباطات رسانه، هنرمندان و... از جمله آن است.
مدیران روابط عمومی کلانشهرها مدیران ارتباطی هستند
رئیس مرکز ارتباطات راهبردی و امور بینالملل شهرداری تهران در ادامه از مدیران روابط عمومی کلانشهرها به عنوان مدیران ارتباطی یاد کرد و تاکید کرد: روابط عمومی بخشی از وظیفه مدیران این حوزه است. آنچه مهم است این موضوع می باشد که مدیران روابط عمومی و ارتباطات باید بینش تولید کنند و اگر نتوانند این امر را به انجام برسانند، مدیران ارشد دچار موضوعات کوچک می شوند و با گرفتار شدن به این موضوع دیگر نمی توان توقع کارهای بزرگ را از مدیران ارشد به ویژه در مجموعه مدیریت شهری داشت. گیل آبادی با مطرح کردن این موضوع که چرا می گویند، صدای توسعه در کشور ضعیف است و شنیده نمی شود و چرا شهرداری ها با داشتن بیش از 300 فرایند کاری دیده نمی شود، اظهار داشت: حتی اقداماتی که از سوی خدمات شهری در حوزه های مختلف از جمله جمع آوری زباله انجام می شود آنطور که باید دیده نمی شود، علت این موضوع را نیز می توان در نبود نگاه ارتباطی یافت. وی، اظهارداشت: بر این اساس می توان گفت و تاکید داشت که زاویه نگاه باید عوض شود. اگر زاویه عوض شود کل سیستم شهرداری تبدیل به ارتباطات می شود و ارگانی به عنوان مجموعه ارتباطی شهرداری به وجود می آید؛ در این میان وظیفه روابط عمومی این است که همه در جایگاه خود قرار بگیرند و در این جایگاه ایفای نقش کنند. گیل آبادی در پایان با تاکید مجدد بر این موضوع که باید ارتباطات راهبری را ایجاد کرد و به دنبال آن نیز توسعه ارتباطات را پایه ریزی و در نهایت ارتباطات توسعه را در سیستم جاری کرد، گفت: اگر این اتفاق بیافتد درصد تاثیر گذاری مجموعه افزایش می یابد و هر کس به نسبت وظیفه ارتباطی خود توجیح و مدیران نیز فقط تسهیل کننده ارتباطی می شوند. این رویکرد درنیای امروز نیز جاری است، در جهان حاضر مدیران ارتباطی تسهیل کننده ارتباطی هستند. باید اذعان داشت هر مدیری اگر فهم ارتباطی داشته باشد در این فرایند تاثیر جدی خواهد داشت.