پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نقش مبلمان شهری در خدمت رسانی به شهروندان هر شهر بر کسی پوشیده نیست. اما حساسیت این امر در مواجهه با معلولان، جانبازان و سالمندان از اهمیتی دوچندان برخوردار می شود که طی یادداشتی به آن اشاره شده است.
به دنبال بحث فوق اشاره ای به رابطه ی اجزا و عناصر مبلمان شهری و نیاز قشری خاص از جمله معلولان، جانبازان و سالمندان می شود. کم نیستند کشورهایی که امکانات ویژه ای برای این قشر در نظر می گیرند و در به وجود آوردن سیمای شهرشان رابطه ی مستقیم بین نیاز این قشر و مبلمان شهری به وجود می آورند. به جرات می توان گفت ابتدایی ترین امکانات، وجود پله هایی کم ارتفاع و سطح شیب دار مناسب (رمپ) می باشد که نیاز اولیه ی این قشر را برای حضور در جامعه و محیط به وجود می آورد. گذشته از پارکینگ های ویژه و یا نیمکت های مناسب، حتی گاهی کمبود یا نبود دستگیره هایی که باید به موقع به کمک این نیازمندان بیاید نیز احساس می شود. اما باید اذعان داشت که کشور ما، ایران نیز به سان بسیاری از کشورهای جنگ زده ی جهان سوم، در ایجاد تعادلی بین طراحی مبلمان شهر و نیاز این قشر خاص موفق نبوده است و حتی هنوز بسیاری از ساختمان های اصلی دولتی نیز از داشتن اولیه امکانات برای تردد این افراد محروم هستند و ابتدایی ترین نتیجه ی حاصله، به عدم حضور ایشان در محیط و برآورده نشدن نیازهایشان منجر می شود. در حالی که راقم این سطور شاهد بوده است در کشورهای اروپایی حتی در فروشگاه های بزرگ عمومی برای این قشر صندلی های چرخ داری (ویلچیر) برقی طراحی شده بود که دارای سبد ویژه ی خرید بوده و امکان خرید و عبور از تمام غرفه ها را فراهم می کرد و جالب تر این که حتی گاهی سبدهای خرید برای نشستن کودکان دارای محلی خاص بوده و شگفت این که فرزندان دو قلو نیز از قلم نیفتاده و برای ایشان نیز