پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

به راستی چرا ورزشکاران و هنرمندان علاقه مند به حضور در انتخابات شورای شهر و مجلس شورای اسلامی شده اند؟
دکتر مهرداد مظفری(کرج وند)* :چرا مردم در انتخابات از میان مهندسان، ورزشکاران، پزشکان، هنرمندان و برخی سیاسیون گاهی به انتخاب هنرمندان و ورزشکاران علاقه نشان می‌دهند، چرا برادران خادم، عباس جدیدی، حسین رضازاده، هادی ساعی، بهروز افخمی و ... در انتخابات مورد توجه‌ قرار می‌گیرند؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ها باید کمی تاریخ نه چندان دور را ورق بزنیم؛ از مدت‌ها پیش در ایام انتخابات، هنرمندان برای ترغیب مردم به مشارکت و حضور حداکثری، ماهیت کاتالیزوری در صداوسیما و رسانه‌ها داشته‌ و گاه بیگاه با ساخت فیلم و موسیقی برای کاندیداهای مورد نظر مشارکت جدی از خود نشان می دادند و در این میان ورزشکاران نیز از هنرمندان سبقت گرفته تا از این قافله جا نمانند. مدیریت برخی فدراسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی توسط برخی از رجال سیاسی خود دلیلی محکم برای حضور ورزشکاران در انتخابات شده و از سویی درآمدزایی صدا و سیما دور گردش مالی را چنان شتاب داده که برخی از هنرمندان نیز برای نزدیکی به ارکان تصمیم سازی، رؤیای بهارستان را در سر می‌پرورانند و خود را روی صندلی سبز تصور می کنند. در این میان وقتی دولت‌ها در تقویت و حمایت از شأن احزاب به‌عنوان بازیگران فضای سیاسی در چارچوب قانون و ... همت نگمارند چهره‌های ورزشی و هنرمند، با تعلیمات سیاسی کمتر و نبود برنامه مشخص، به نهادهای قانون‌گذار دسترسی پیدا می کنند. در سایه کم توجهی دولت‌های پیشین به نظام تربیت و رفتار حزبی در سایه بی توجهی به خانه احزاب، فضای اجتماعی و سیاسی با چالش‌های جدی مواجه شده است. اما دلیل اصلی انتخاب و اقبال مردم از هنرمندان و ورزشکاران شاید این نباشد، به‌راستی چرا مردم به حضور هنرمندان ورزشکاران علاقه‌مند هستند؟ حدود دو دهه پیش اقبال مردم به انتخاب مهندسان بر پزشکان، رجال سیاسی و قشر دانشگاهی بیشتر بود. مهندس فردی است که همه امور را مانند یک پروژه می‌بیند و شروع و پایانی برای آن متصور است. اما پزشکان با امکانات، منابع مالی و جامعه هدف خودشان، گوی رقابت را با تولید انبوهِ وعدهای انتخاباتی از مهندسان ربودند و دربست بهارستان را نشانه رفتند اما مردم در ارزیابی عملکرد مهندسان و پزشکان به‌نقد نشستند و آنان در پاسخ به این ناکارآمدی نسبی، دلایلی ارائه کردند که گاه استماع می‌شد و گاه پذیرفتنی نبود. با استفاده از چهره یکی از مفاخر هنر ایران، استاد عزت‌الله انتظامی در هنگام ثبت‌نام کاندیدای ریاست جمهوری و دعوت از هنرمندان برای انتخابات مجلس و شورا در ایام ماضی، سریال حضور هنرمندان و ورزشکاران پیش‌ از این در انتخابات کلید خورد و در مجلس دهم با حضور برخی هنرمندان و ورزشکاران، فضای انتخابات داغ‌تر شد. به نظر می‌رسد مردم از وعدهای متعدد برخی سیاسیون، پزشکان، مهندسان و عملکردشان در عدم تحقق کامل شرایط مطلوب اقتصادی و فرهنگی شایسته یک ایرانی(آنچه انتظار می‌رفت)، امروز به هنرمندان و ورزشکاران امیدوارند اما آیا قهرمانانی نظیر رضازاده، جدیدی، ساعی و هنرمندانی نظیر افخمی و... که حوزه تخصص، دانش و تجربه خاص دارند می‌توانند در سیاست‌گذاری و تقنین امور مردم در مجلس اسلامی یا شورا مؤثر باشند؟ لذا فضای بین مردم با سیاسیون و پزشکان، مهندسان و ... نیاز به بازترمیم و بازسازی جدی دارد. ای‌کاش نمایندگان و منتخبان مردم در مجلس شورای اسلامی و شورای شهر سعی کنند پل اعتماد بین خود و جامعه را دوباره روبان و آذین بزنند و روکش جاده احترام دوطرفه برای همه‌ی چهار سال را آسفالت کنند و فضای سبز صداقت و دوستی بین خود و مردم را در تمام فصول آبیاری و مراقبت کنند. هنرمندان و ورزشکاران بخواند: مردم در آینده با نقد منصفانه عملکرد شما، همانند پزشکان، مهندسان، سیاسیون و... را در تحقق وعدها و قول‌هایتان به قضاوت خواهند نشست، با مراقبت از محبوبیت و احترام مردم نسب به شأن و جایگاه متعالی‌تان به‌عنوان شهروندانی که قرار است مطالبه گر حقوق شهروندان (البته در صورت انتخاب مردم) باشید، در تحقق آرمان های راستین حقوق ملت بر اساس قانون اساسی و ... در انتخابات حضور یابید .
پیش از اینکه در اندیشه«بهارستان» باشیم، اندیشه‌مان، بهارستانی باشد.
*استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج