پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نماز جمعه این هفته شهر مهستان به امامت حجت الاسلام والمسلمین مجید صفدری امام جمعه شهر مهستان اقامه شد.
«أَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُمْ» — فراخوان قرآنی برای بسیج همه‌جانبه
آیه محوری و معنای گسترده آن
خداوند در آیهٔ ۶۰ سورهٔ انفال می‌فرماید:
«وَأَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ…»این فراز کوتاه، نقشهٔ عملی و راهبردیِ شرع را در برابر تهدیدها و معارضان آشکار می‌سازد: آماده‌سازی تمام توان ممکن — از ظرفیت‌های مادی مانند نیروهای نظامی و تجهیزات تا ظرفیت‌های معنوی و روانی — باید در دستور کار امت قرار گیرد تا هم دشمنان خدا و هم دشمنان امت از توان و ارادهٔ جامعهٔ مؤمن بهراسند.
«مقاومتِ همه‌جانبه»؛ چه چیزی را شامل می‌شود؟
بُعد نظامی: فراهم‌سازی تیم‌های دفاعی، نیروی انسانی آموزش‌دیده، اسب یا ابزارهای معادل (نماد پویایی رزمی) و تجهیزاتی که قدرت بازدارندگی ایجاد کند.
بُعد اقتصادی: تقویت پشتوانهٔ اقتصادی کشور؛ جلوگیری از وابستگی‌های مخرب که توان ملی را در بزنگاه‌ها تضعیف می‌کند.
بُعد فرهنگی و روانی: تقویت روحیهٔ ملی و دینی، آموزش عمومی برای تاب‌آوری، تبیین روایت مقاومت و جلوگیری از نفوذ روایت‌های مأیوس‌کننده.
بُعد سیاسی و دیپلماتیک: ایجاد شبکهٔ متحدان، دیپلماسی فعال و مدیریت هوشمندانهٔ میادین سیاسی بین‌المللی.
آیهٔ انفال این ابعاد را نه به‌صورت مجزا که به‌صورت یکپارچه و هماهنگ می‌طلبد؛ چیزی که امروز در ادبیات «قدرت نرم»، «اقتصاد مقاومتی» و «بازدارندگی همه‌جانبه» قابل شناسایی است.
ایمان؛ شرط «برتری» در نگاه قرآنی
قرآن در سورهٔ آل‌عمران (آیهٔ ۱۳۹) می‌گوید: «وَلا تَهِنُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» — سست مشوید و غمناک نباشید؛ شما برتر خواهید بود اگر مؤمن باشید.
این نکته حیاتی است: برتری در نگاه قرآنی نه محصول صرف ابزار و زرادخانه است و نه نتیجهٔ تنها یک نبرد ظاهری؛ برتری به ایمان و حفظ آثار ایمان گره خورده است. شکست‌ ظاهری در یک میدان نباید به معنای نومیدی یا تسلیم تلقی شود؛ پیروزی نهایی در پرتو ایمان و مداومت است.
پیام عملی آیات برای مدیریت بحران و سیاست‌گذاری
بسیج همهٔ امکانات ملی: از مدیریت بحران و پشتیبانی لجستیکی تا برنامه‌ریزی اقتصادی که تاب‌آوری را افزایش دهد.آمادگی روانی و رسانه‌ای: تقویت روایت امید، مقابله با عملیات روانی دشمن و جلوگیری از انتشار ناامیدی و آشوب روانی.پایداری آموزشی و فرهنگی: تربیت نسلی که هم دانش فنی دارد و هم فهم ایمانی و اخلاقی لازم برای مقاومت.هماهنگی قوای دفاعی و اقتصاد ملی: طراحی سازوکارهایی که در شرایط فشار، تولید و خدمات حیاتی کشور تداوم یابد (پشتیبانی از شبکه‌های تامین، ذخایر استراتژیک و مانند آن).
آموزهٔ راهبردی: مقاومت نه فقط مقابله، بلکه سازندگی
قرآن در کنار فراخوان به آمادگی و مقابله، پیام روشنی نیز دارد: کارکرد مقاومت فراتر از صرف «دفاع» است؛ مقاومت سازنده است — سازندگی اقتصادی، تقویت انسجام اجتماعی، تربیت معنوی و ایجاد چشم‌انداز امید. بنابراین آمادگی واقعی آن است که جامعه هم‌زمان بر دو محور حرکت کند: تقویت توان دفاعی و تقویت سرمایه‌های درونی (ایمان، اخلاق، همبستگی).
هشدارِ قرآنی در برابر سستی و سازش نابخردانه
آیهٔ مِمتحنه و دیگر آیات هشدار می‌دهند که رابطهٔ ناسالم یا سازش با دشمنانی که با حق دشمن‌اند، می‌تواند عزت و امنیت جامعه را تضعیف کند. لذا آمادگی و قدرتِ حقیقی نه به‌خاطر خودِ زور، بلکه به‌خاطر حفظ استقلال، کرامت و توان ادامهٔ مسیر حق است.
مؤلفهٔ مرکزی: ثباتِ ایمان + آمادگیِ همه‌جانبه = تضمین برتری
برداشت نهایی این است که آموزهٔ قرآنی روشن است: اگر ایمان را حفظ کنیم و همهٔ امکانات ممکن را به کار گیریم — نظامی، اقتصادی، فرهنگی و روانی — جامعهٔ مؤمن «برتر» خواهد بود. آیهٔ انفال، فراخوانی است برای بسیج و توانمندسازی ملی در راه حفظ دین، کیان و آزادی؛ فراخوانی که هم راهبرد است و هم تکلیف.
«حجابِ زهرایی و زینبی» — پیام چندلایه رهبر انقلاب درباره‌ حجاب و مسئولیت‌ اجتماعی
تأکید صریح رهبری؛ حجاب مسئله‌ای دینی، اجتماعی و هویتی است
در سخنان کوتاه اما پربارِ رهبر معظم انقلاب در مراسم ۱۳ آبان، مخاطبِ کلانِ پیام روشن شده است: حجاب صرفاً یک موضوع فردی یا پوشش بیرونی نیست؛ بلکه «حجابِ زهرایی و زینبی» نمادی از ایمان، کرامت و هویت مسلمانان است. این تعبیر کوتاه اما چندبُعدی، هر یک از بازیگران جامعه را به مسؤولیت و نقشِ مشخصی فرا می‌خواند.
خطاب اول: مسئولان؛ بی‌تفاوتی جایز نیست
نخستین لایهٔ پیام خطاب به حاکمیت و مسئولان است. حضرت آقا تأکید کردند که جمهوری اسلامی نمی‌تواند نسبت به «هویت زن مسلمان» بی‌تفاوت یا منفعل باشد. هر جا سستی یا رهاشدگی مشاهده شود، نظام وظیفه دارد وارد عمل شود و از حقوق هویتی و دینی جامعه دفاع کند. این بخش پیام، بار روشنی از مسئولیت‌پذیری حاکمیت در حوزهٔ فرهنگی و انتظامی را منتقل می‌کند؛ نه به‌معنای قهر و فشار صرف، بلکه به‌معنای مراقبت و اقدام در برابر هرگونه سقوطِ هویتی.
خطاب دوم: اقدام فرهنگی؛ یادآوری و امر به معروفِ ترفیع‌یافته
لایه دوم پیام، جنبهٔ فرهنگی و تربیتی دارد. رهبر انقلاب «توجه دادن» و «یادآوری» را به‌عنوان روشی مؤثر پیشنهاد کردند: امر به معروف نه در شکل تحکم‌گرایانه، بلکه به‌صورت بازگشت به هویت جمعی و یادآوری ریشه‌های ایمانیِ حجاب. آن که در حجاب ضعف دارد، با تذکری همراه با حکمت و محبت می‌تواند به یاد آورد که مسئله ریشه در ایمان و کرامت انسانی دارد؛ و آن که محجبه است، با این یادآوری قوت‌قلب یافته و در عزم خود پا بر جا خواهد ماند. در این مدل، امر به معروف معنای تربیتی و تقویت‌کننده دارد، نه صرفا مؤاخذه یا تنبیه.
لایه سوم: «زهرایی» و «زینبی» — مفاهیم فراتر از پوشش
تعبیر «حجاب زهرایی و زینبی» محتوایی فراتر از پوشش ظاهری را نشان می‌دهد:
حجابِ زهرایی: نشان‌دهنده حفظ حیا، غیرت، و دفاع از شرافت و کرامت اجتماعی. این نوع حجاب، پاسداری از ارزش‌های اصیل جامعه و نمادِ حفظ حرمت انسان است.
حجابِ زینبی: حامل عنصر روشنگری و مقاومت است؛ حجابِ زینبی هم «حراست» است و هم «روایت»؛ هم وقار و هم فریاد و دفاع از ولایت و هویت دینی. در این معنا، حجاب به‌مثابه یک نماد مبارزاتی و فرهنگی در برابر نیت‌های خبیث دشمن عمل می‌کند.
حجاب به‌مثابه ابزار امنیتی، عبادی و روایت‌گرِ مقاومت
رهبر انقلاب نشان دادند که حجاب در شرایط کنونی سه کارکرد هم‌زمان دارد:
1. امنیتی/هویتی: مانع نفوذ فرهنگی و تضعیف هویت می‌شود.
2. عبادی: پوششِ بانوان مؤمن را عنصری عبادی و رابطه‌ای مستقیم با دینداری آنان معرفی می‌کند؛ هر حجابِ مؤمنانه، عملی عبادی و نشانهٔ بندگی است.
3. روایت‌گر مقاومت: حجاب پرچمی است که از ارزش‌ها حفاظت می‌کند و در برابر تلاشِ دشمن برای حذف هویت ملت ایستادگی می‌نماید.
پیام اجتماعی: زنانِ محجبه به‌مثابه مجاهدانِ راه خدا
در نگاه رهبر انقلاب، زنان و دختران محجبه نه تنها از مصونیت و وقار برخوردارند، بلکه در صحنهٔ اجتماعی نقشِ فعال و مبارزانه دارند؛ حجاب آنان هم «حراست» است و هم «نقش‌آفرینی». تعبیرِ ایشان، هویتِ زن محجبه را معطوف به کرامت و رسالت می‌داند: زنی که با حجابِ آگاهانه، به‌صورت عملی در دفاع از دین و جامعه سهیم است.
پیامدهای راهبردیِ این نگاه برای سیاست‌گذاری فرهنگی
بازاندیشی در روش‌های ترویجی: حرکت از فشار صرف به سمت ترکیبِ تذکر حکیمانه، گفت‌وگو و تبلیغ فرهنگی.
تقویت نهادهای حمایتی فرهنگی: ایجاد سازوکارهایی که یادآوری، تبیین و آموزش هویت دینی را به شکلی مستمر و هوشمندانه انجام دهند.
تعامل سازنده با خانواده‌ها و مدارس: تا فرهنگ عفاف در فضای تربیتی و آموزش عمومی تقویت شود و عفاف به‌عنوان امری طبیعی و مقدس بازنمود یابد.
مقابله با نیت‌های دشمن: توجه به این نکته که مسأله حجاب، هم‌زمان با دفاع از امنیت فرهنگی و مبارزه با جریان‌هایی است که هدف‌شان تغییر هویت جامعه است.
بازنماییِ ساده اما عمیق؛ سخنِ کوتاه، پیامِ بلند
کلامِ مختصر رهبر انقلاب در ظاهر ساده و کوتاه بود، اما لایه‌های عمیقِ هویتی، فرهنگی، امنیتی و عبادی را در خود داشت. این نوع پیام‌پردازیِ موجز و معنابخش، هم ظرفیت تبیین عمومی را بالا می‌برد و هم خط مشی روشن‌تری به مسئولان و جامعه می‌دهد: حجاب مسئله‌ای است که باید هم به‌عنوان یک تکلیف دینی پاسداشت شود و هم از منظرِ هویتی و فرهنگی به‌عنوان خطِ مقدم دفاع از جامعه مورد مراقبت قرار گیرد.
تجلی دوباره استکبارستیزی در ۱۳ آبان؛ ملت ایران پرچمدار مقاومت در برابر طواغیت تاریخ
حضور پرشور مردم؛ نماد تداوم بیداری انقلابی
راهپیمایی ۱۳ آبان امسال بار دیگر صحنه‌ای باشکوه از بصیرت، هوشیاری و استکبارستیزی ملت ایران بود. حضور گسترده و پرحرارت مردم، به‌ویژه دانش‌آموزان انقلابی و ظلم‌ستیز، نشان داد که روح انقلاب زنده است و نسل‌های جدید همان مسیر عزت‌خواهی و استقلال‌طلبی نسل اول انقلاب را ادامه می‌دهند. این حضور مردمی، تصویری روشن از پیوند نسل‌ها در پاسداشت آرمان‌های امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی است؛ پیوندی که دشمنان بارها کوشیدند آن را قطع کنند، اما هر بار با شکست مواجه شدند.
ملتی که در تاریخ ماندگار است
ایران سرزمینی است با تمدنی کهن و بی‌نظیر، تمدنی که نه تنها در گذشته درخشان بوده بلکه در آینده نیز الهام‌بخش ملت‌های آزاده خواهد بود. تاریخ بشریت سرشار از نمونه‌هایی است که طاغوت‌ها و مستبدان، همچون نمرودها و فرعون‌ها، برای مدتی کوتاه بر مردم سلطه یافتند، اما در نهایت از اریکه قدرت فرو افتادند و جز نامی ننگین از آنان باقی نماند. در مقابل، ملت‌هایی که بر ایمان، عدالت و آزادی پای فشردند، ماندگار شدند و مسیر تاریخ را تغییر دادند. ملت ایران نیز با تکیه بر ایمان، مقاومت و وحدت، در زمرهٔ همین ملت‌های تاریخ‌ساز قرار دارد.
آمریکا و صهیونیسم؛ چهره جدید طواغیت کهن
در روزگار ما، ایالات متحدهٔ آمریکا و رژیم صهیونیستی نمایندگان مدرن همان طواغیت تاریخی‌اند. تمدن غرب با همهٔ شعارهای فریبندهٔ خود دربارهٔ آزادی، مردم‌سالاری و حقوق بشر، در عمل بر پایهٔ ظلم، سلطه و تحقیر ملت‌ها بنا شده است. این تمدن به‌ظاهر پیشرفته، در باطن خود از خشونت، تبعیض نژادی و بهره‌کشی از انسان‌ها تغذیه می‌کند. سیاست‌های جنگ‌افروزانه، تحریم‌های اقتصادی و حمایت بی‌قید و شرط از رژیم‌های ظالم، همه نشانهٔ همان چهرهٔ فرعونی قدرت‌های امروز است.
مقاومت؛ کلید حفظ کرامت انسانی
تجربهٔ تاریخ نشان می‌دهد که تنها راه رهایی انسان‌ها از سلطهٔ طاغوت‌ها و حفظ کرامت بشری، مقاومت در برابر آنان است. هیچ تمدنی با سازش و تسلیم در برابر ظلم پایدار نمانده است. انقلاب اسلامی ایران با شکستن زنجیر تحقیر طاغوتی، الگویی عملی برای همهٔ ملت‌های آزاداندیش جهان شد؛ الگویی که به آنان نشان داد می‌توان بدون وابستگی به شرق و غرب، بر پایهٔ ایمان و عدالت، جامعه‌ای آزاد و مستقل بنا کرد.
پیام امروز انقلاب: هوشیاری و تداوم بیداری
در دنیایی که رسانه‌های استکباری تلاش می‌کنند با فریب افکار عمومی، ملت‌ها را از مسیر استقلال و عزت منحرف کنند، بزرگ‌ترین وظیفهٔ ملت ایران و دیگر ملت‌های آزاده، حفظ هوشیاری است. باید مراقب شیوه‌های جدید نفوذ فرهنگی، اقتصادی و رسانه‌ای مستکبران بود؛ زیرا امروز، جنگ‌ها بیش از آنکه در میدان نبرد جریان داشته باشند، در میدان ذهن و اراده ملت‌هاست.
ایران، پرچمدار آزادی در عصر نوین
ملت ایران با الهام از مکتب عاشورا و هدایت‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی، همچنان پرچمدار مقاومت در برابر نظام سلطه است. همان‌گونه که انقلاب اسلامی پایان عصر وابستگی و ذلت را رقم زد، امروز نیز تداوم آن در گروی پاسداری از استقلال، ایمان و روح استکبارستیزی است.
۱۳ آبان، یادآور این حقیقت است که در برابر طواغیت تاریخ و دیکتاتورهای معاصر، تنها ملت‌های مؤمن، آگاه و مقاوم‌اند که در مسیر عزت و آزادی ماندگار خواهند ماند.
یاد و راه پدر موشکی ایران؛ سردار شهید حسن تهرانی‌مقدم
روایت یک میراث؛ تولد قدرت بازدارنده از دل تحریم و تنگ‌نظری
۲۱ آبان، سالروز شهادتِ مردی است که نامش از صفحات تاریخ دفاع‌مقدس و مقاومتِ راهبردی ایران پاک‌شدنی نیست: سردار شهید حسن تهرانی‌مقدم، که امروز از او به‌عنوان «پدر موشکی ایران» یاد می‌شود. تاریخچهٔ قدرت موشکی کشور ما روایتِ عینیت یافتهٔ یک انتخاب راهبردی بوده است؛ انتخابی که بر پایهٔ ایمان، ابتکار و روحیهٔ جهادی بنا شد. در زمانی که دسترسی به فناوری‌های پیشرفته محدود و واردات تسلیحات پیچیده دشوار بود، گروهی از جوانان دانشمند و خودباور به‌جای امید به بیرون، توانِ داخلی را سامان دادند — و نتیجه، خلق ظرفیت‌هایی شد که امروز تعیین‌کنندهٔ توازن در منطقه‌اند.
بازدارندگیِ فناورانه؛ درس ۱۲ روز جنگ
آنچه جنگِ ۱۲ روزه را به یک نقطهٔ عطف تبدیل کرد، نه فقط شجاعت رزمندگان، که وجود یک عامل بازدارندهٔ قوی و کارآمد بود. پایانِ نسبتاً سریع آن نزاع نشان داد که وقتی ساختارهای فنی-تاکتیکیِ دفاعی به‌درستی شکل می‌گیرد، حتی بازیگران قدرتمند منطقه و فرامنطقه نیز مجبور به بازنگری و پذیرش آتش‌بس می‌شوند. این ظرفیت بازدارنده، محصول مدیریتِ فناورانه، طراحی بومی سامانه‌ها و مهندسی رزمی بود که ریشه در کارِ جهادیِ کسانی چون شهید تهرانی‌مقدم و شهید حاجی زاده دارد و سپس تلاش فرماندهان و متخصصانی که راه را پی گرفتند آن را تکمیل کرد.
سه ضلعِ پیروزی: ایمان، علم، خودباوری
نمادِ شهید تهرانی‌مقدم را باید در سه ضلعِ بنیادین پیگیرِ راهبردیِ انقلاب دید:
ایمان؛ انگیزه‌ای که حرکت جهادی و پایدار را تغذیه می‌کند.
علم و دانش فنی؛ پایهٔ ساختِ ظرفیت‌های پیچیدهٔ نظامی-دفاعی.
خودباوری و ابتکار؛ روحیه‌ای که به سازندگان داخلی اجازه داد تا از تحریم و تحقیر پدیدآوردهٔ قدرت خلق کنند.
ترکیب این سه ضلع است که نشان می‌دهد پیشروی در نبردهای پیچیدهٔ آینده تنها با اتکا به توان ملی و نوآوری ممکن است.
استمرار مسیر؛ از شهادت تا اقتدار ملی
شهادتِ پدر موشکی ایران پایانِ یک راه نبود؛ بلکه نقطهٔ عطفی شد برای تداوم کارِ سخت و سازمان‌یافتهٔ مجموعه‌ای از متخصصین، فرماندهان و نخبگان که مسیر را ادامه دادند و سامانه‌ها و ظرفیت‌ها را به سطحی رساندند که امروز تأثیر مستقیم بر معادلات منطقه‌ای دارد. این مسیر نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در علوم دفاعی و پشتیبانی از ساخت داخل، نه‌تنها ضرورتی فنی که الزامِ امنیتی و راهبردی است.
پیام برای امروز و فردا
یادِ شهید تهرانی‌مقدم فراخوانی‌ست برای تداوم دو کار اساسی:
پشتیبانیِ همه‌جانبه از تولید و پژوهشِ دفاعیِ داخلی تا به‌طور مستمر بازدارندگی کشور تقویت شود؛
حفظ روحیهٔ جهادی و خودباوری که اجازه می‌دهد در مواجهه با تحریم و فشار، ساخت قدرت ادامه یابد.
در پایان، بایست گفت: نامِ او و راهِ او نه تنها در خاطره‌ها که در خطوط تولید، در آزمایشگاه‌ها و در قلبِ راهبرد دفاعی کشور زنده است — راهی که به‌واسطهٔ آن ایران توانست در زمانی کوتاه، اثرگذاری خود را در معادلات امنیتی منطقه اثبات کند.
مدل دوسویهٔ «قوّتِ داخلی — استقلالِ بیرونی»؛ چارچوب راهبردی رهبر انقلاب برای ایران قوی
یک گزارهٔ محوری
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای قوی شدن را نه به‌صورت یک شعار منفصل، بلکه به‌صورت یک مدل دوسویه و پویا ترسیم می‌کنند: قوتِ داخلی زیربنای یک سیاست خارجی مستقل است، و در برابر، اقتدار و مقاومت در عرصهٔ خارجی محرک و تکمیل‌کنندهٔ سرمایه‌گذاری و توانمندسازی داخلی است. این رابطهٔ متقابل، تضمین‌کنندهٔ امنیت، استقلال و عزت ملی است.
محور نخست — قوت داخلی: پایهٔ سیاست خارجی مستقل
قوتِ داخلی در این مدل چند بُعد کلیدی دارد که باید هم‌زمان تقویت شوند:
۱. مدیریت و دولت قوی
دولت قوی یعنی حکمرانیِ کارآمد، تصمیم‌سازی هوشمند، اجرای منضبط سیاست‌ها و نهادسازی شفاف. در عرصهٔ اقتصادی، این به‌معنای دولتِ فعالِ تسهیل‌گر، قانون‌گذارِ اصلاح‌گر و ناظرِ مقتدر بر بازار است.
۲. اقتصاد مقاومتی و تولید ملی
اقتصادِ مبتنی بر ظرفیت‌های داخلی، دانش‌بنیان شدن تولید، تنوع‌بخشی به بازارهای صادراتی و کاهش وابستگی به ترکیب‌های شکنندهٔ ارزی، ستونِ پایداریِ ملی است. اقتصاد مقاومتی، نه انزوا، که اتکای راهبردی به منابع درون‌زا و شبکه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی هم‌پیمان است.
۳. پیشرفت علمی و فناوری نوین
شتاب در توسعهٔ فناوری‌های حیاتی — از جمله فناوری‌های انرژی، نانو، هوش مصنوعی، فضایی و دفاعی — سطح قدرت بازدارنده و رقابت‌پذیری کشور را تعیین می‌کند. سرمایه‌گذاری در پژوهش و دانشگاه و پیوند صنعت با علم، شرط اساسی این بُعد است.
۴. تقویت توان دفاعی و بازدارندگی
پیشرفت در تجهیزات، سامانه‌ها و تاکتیک‌های نوین دفاعی، ضرورتِ حفظ امنیت ملی است؛ اما این بُعد تنها فنی نیست، بلکه مدیریتی و لجستیکی و مبتنی بر طراحی راهبردی نیز هست.
۵. انگیزش معنوی و سرمایهٔ انسانی
افزایش معرفت‌افزایی نسل جوان، انس با قرآن و ارزش‌های دینی، و پرورش یک روحیهٔ جهادی و خودباوری، سرمایه‌ای است که هم ظرفیت تولید علم و فناوری را بالا می‌برد و هم پایداری اجتماعی را تضمین می‌کند.
محور دوم — سیاست خارجی: مقاومت و شروط همکاری
در سطح خارجی، رویکرد مبتنی بر مقاومت و تقابل ذاتی با اقتدارطلبی‌ها دنبال می‌شود؛ اما این رویکرد تمایلی به قطع دیپلماسی ندارد، بلکه آن را مشروط و منطقی می‌سازد. سه شرط کلیدیِ رهبر انقلاب برای هر نوع بررسی همکاری با آمریکا عبارت‌اند از:
1. قطع کامل پشتیبانی از رژیم صهیونیستی؛
2. جمع‌آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا از منطقه؛
3. عدم دخالت در امور داخلی ایران.
تحققِ این شرط‌ها نه‌فقط پیش‌شرطِ اعتماد، که نشانگرِ بازگشتِ طرف مقابل به احترامِ متقابل و تضمینِ امنیتی است. هرگونه «مذاکرهٔ تسلیم» در غیابِ این شروط، به‌زعم رهبر انقلاب، به مخاطره‌افتادنِ منافع ملی و استقلال سیاسی خواهد انجامید.
پیوند دوسویه و سازوکار پویای تعامل
این مدل، یک چرخهٔ تقویت متقابل را پیشنهاد می‌دهد:
قوتِ داخلی، امکانِ اتخاذ سیاست خارجی مستقل و قدرتمند را فراهم می‌آورد؛
فشارها و تهدیدهای خارجی، انگیزهٔ رشد داخلی، نوآوری و همگرایی ملی را افزایش می‌دهند؛
هرچه سیاست خارجی قوی‌تر و مقاوم‌تر باشد، فضای تحقق اهداف اقتصادی و علمی داخلی امن‌تر می‌شود.
پس سازوکارِ نظام باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که این حلقهٔ تقویت‌کننده پیوسته و بدون گسست عمل کند: هماهنگی بین ستادهای راهبردی، وزارتخانه‌ها، بخش تحقیق‌وتوسعه، و نهادهای فرهنگی و آموزشی ضروری است.
پیامدها و کاربست‌های راهبردی
درون‌زاییِ سیاست‌گذاری: به‌جای اتکای محوری به رفعِ موانع بیرونی، سیاست‌ها باید بر شبیه‌سازیِ فرصت‌ها و استفادهٔ حداکثری از منابع داخلی متمرکز شوند.تقویت دیپلماسی منطقه‌ای: روابط سازنده با همسایگان و همپیمانان (روابط اقتصادی و امنیتی) که وابستگی به قدرت‌های سلطه‌گر را کاهش دهد.پیش‌نیازهای مذاکرات: هر مذاکره‌ای با بازیگران بزرگ باید براساس شروطِ حفظِ منافع ملی تعریف شود؛ نه اینکه مذاکره ابزارِ خلع سلاحِ هویتی گردد.پایداری اجتماعی: برنامه‌های تربیتی و رسانه‌ای بایستی سرمایهٔ معنوی را تقویت کند، تا در مواجهه با تهدیدات بیرونی، انسجام ملی آسیب نبیند.
نتیجه‌گیری راهبردی
مدل دوسویهٔ رهبر انقلاب یک دستور کارِ روشن ارائه می‌دهد: ابتدا قوی شویم؛ سپس مستقل رفتار کنیم — و این دو مرحله یک‌دیگر را تقویت می‌کنند. قوّت داخلی فقط شرط بقا نیست؛ پیش‌شرط استقلال، عزت و تأثیرگذاری بین‌المللی نیز هست. از همین‌رو، هر سیاست‌گذار و برنامه‌ریزی که در مقام تصمیم‌گیری است باید هم‌زمان در چند جبهه عمل کند: توان مدیریتی را ارتقا دهد، اقتصاد را مقاوم سازد، علم و فناوری را شتاب دهد، دفاع ملی را تقویت کند و هویت معنوی و انگیزشی جامعه را صیقل بخشد — همه در خدمت حفظ استقلال و پیشرفت کشور.